حج در آینه عرفان صفحه 129

نیت عزم است، آن هم عزمی جزم، عزم بر طاعت، عزم بر ترک گناه، عزم بر تقوی، عزم بر جلب رضایت دوست، عزم بر آراسته شدن به حقایق آسمانی، عزم بر نجات از آلودگی‌ها و نجات جامعه و خانواده از بدبختی‌ها و خلاصه نیت یعنی منفجر کردن هسته فطرت با قدرت نور خدا برای یافتن حقیقت و ترویج آن در بین عباد حق.

آری، نیت یعنی عزم بر آزادی از اسارت شهوات شیطانی، عزم بر خلاصی از تمام طاغوت‌های درون و برون و افتادن در دریای رحمت برای پاک شدن از تمام مهالک.

چون این چنین نیت کردی، با دلی شکسته و قلبی خاشع مضمون ابیات زیر را در محضر محبوب، در مسجد شجره در حال سجده و صورت گذاردن بر خاک زمزمه کن سپس به دنیای باعظمت تلبیه وارد شو:

تا غمت با من آشنایی کرد دلم از جان خود جدایی کرد

تا غم تو قبول کرد مرا هستی خود ملول کرد مرا

در سماع توام چو حال گرفت از وجود خودم ملال گرفت

آیت عشق تو چو برخواندم مایه جان و دل برافشاندم

هر کجا آفتاب حسن تو تافت عاشقان را بجست و نیک بیافت

اگر ای آفتاب جان افروز شب ما از رخ تو گردد روز

اندر آن بس بود زروی تو تاب گو دگر آفتاب و ماه متاب

ای زعشاق گرم بازارت به ز من، عالمی خریدارت (1)

تلبیه، شعار بلند ملکوتی‌