راه روشن: ترجمه المحجه البیضاء فی تهذیب الحیاء جلد 2 صفحه 17

باب پنجم: در فضیلت جمعه و شرائط و آداب و مستحبّات آن

فضیلت جمعه

(1)بدان جمعه روز بزرگی است،خداوند به وسیله آن اسلام را بزرگی بخشیده و آن را ویژه مسلمانان قرار داده و فرموده است: إِذا نُودِیَ لِلصَّلاهِ مِنْ یَوْمِ الْجُمُعَهِ فَاسْعَوْا إِلی ذِکْرِ اللّهِ وَ ذَرُوا الْبَیْعَ (1)؛در این آیه خداوند اشتغال به امور دنیا و هر مانعی را که موجب انصراف از نماز جمعه شود حرام فرموده است.

پیامبر فرموده است:«خداوند نماز جمعه را در همین روز و در این مقام بر شما واجب کرده است.» (2)و نیز:«هر کس نماز جمعه را سه بار بدون عذر ترک کند خداوند بر دل او مهر می زند.» (3)در عبارت دیگر آمده:«اسلام را رها کرده است.» (4)می گویم:از طریق خاصّه(شیعه)روایتی است که آن را التهذیب به سند صحیح از ابی بصیر و محمّد بن مسلم از امام باقر(علیه السلام)نقل می کند که فرموده است:«هر کس نماز جمعه را سه جمعه پی درپی ترک کند خداوند بر دل او مهر می زند.» (5)از پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله)روایت است:«هر کس نماز سه جمعه را برای اهانت به آن ترک کند خداوند بر دل او مهر می زند.» (6)

1- (1) جمعه/9:(ای کسانی که ایمان آورده اید)هنگامی که برای نماز روز جمعه اذان گفته می شود به سوی ذکر خدا بشتابید و خریدوفروش را رها کنید.
2- (2) سنن ابن ماجه ضمن حدیثی طولانی شماره 1081؛طبرانی در اوسط؛مجمع الزّوائد،ج 2،ص 170.
3- (3) ابو یعلی به سند صحیح؛مجمع الزّوائد،ج 2،ص 193.
4- (4) ابو یعلی به سند صحیح؛مجمع الزّوائد،ج 2،ص 193.
5- (5) همان مأخذ،ج 1،ص 321،محاسن برقی،ص 85.
6- (6) سنن نسائی،ج 3،ص 88؛سنن ابن ماجه با الفاظ دیگری به شماره 1125؛سنن ابو داود با همین الفاظ،ج 1،ص 242.