راه روشن: ترجمه المحجه البیضاء فی تهذیب الحیاء جلد 2 صفحه 229

اللّهم إنّی أرید أن أتمتّع بالعمره إلی الحجّ علی کتابک و سنّه نبیّک؛و اگر خواستی آنچه را اراده داری در دلت بگو.» (1)

5-پس از آمادگی و عزم چنانچه سواره است تأمّل کند تا شترش او را بلند کند،

(1)و اگر پیاده است حرکت را آغاز کند و سپس طبق آنچه در روایت پیش ذکر شد تلبیه بگوید.

در روایت صحیح دیگری آمده است:«افضل این است که کمی راه برود سپس تلبیه بگوید.» (2)صورت تلبیه این است:لبّیک اللّهم لبّیک،لبّیک لا شریک لک لبّیک إنّ الحمد و النعمه لک و الملک لا شریک لک؛و اگر زیاد کند بگوید:لبّیک یا ذا المعارج لبّیک،و اگر بخواهد برابر آنچه در اخبار آمده می تواند بر تلبیه ها بیفزاید؛و باید در تلبیۀ عمرۀ تمتّع،حجّ و عمره را با هم ذکر،و نخست عمره و پس از آن حجّ را نیّت کند به اعتبار این که عمره داخل در حجّ تمتّع است.

در خبر صحیح آمده است که امیر مؤمنان(علیه السلام)در تلبیه می فرمود:«لبّیک بحجّه و عمره معا لبّیک»؛ (3)و اگر بجاآورنده حجّ تمتّع اعمال خود را به نیّت حجّ آغاز کند جائز است،زیرا عمرۀ تمتّع داخل در حجّ است.

بجاآورندۀ حجّ از همان لحظه که محرم می شود همۀ چیزهایی که پیش از این ذکر شد بر او حرام می گردد.

کسی که حجّ قران را به جا می آورد مخیّر است که با تلبیه یا اشعار و یا تقلید محرم شود و با هر کدام حجّ خود را آغاز کند بقیّه برای او مستحبّ است و احرام تنها با یکی از آنها منعقد خواهد شد.

اشعار در اصطلاح عبارت از این است که حجّ کننده مذکور با نیزه بر جانب راست

1- (6) کافی،ج 4،ص 232.
2- (7) الفقیه،ص 237،از روایت هشام بن حکم،شماره 6.
3- (8) تهذیب،ج 1،ص 470 ضمن حدیثی.