راه روشن: ترجمه المحجه البیضاء فی تهذیب الحیاء جلد 2 صفحه 399

در آنچه از سوی خدا به موسی(علیه السلام)وحی شده آمده است:«ای موسی!هنگامی که مرا می خوانی ترسان و بیمناک باش و پیشانی بر خاک نه و با گرامی ترین اعضای بدنت برایم سجده کن؛و آنگاه که در پیش روی من می ایستی خوار و متواضع باش؛و زمانی که با من مناجات می کنی با دلی ترسان مناجات کن.» (1)به عیسی(علیه السلام)وحی فرمود:«ای عیسی!همچون غریق اندوهگینی که هیچ فریادرسی برای او نباشد مرا بخوان.ای عیسی!دلت را برای من خوار گردان،و در خلوت مرا بسیار یاد کن،و بدان خشنودی من در این است که نسبت به من فروتنی کنی، و در این امر زنده باش و مرده مباش و آواز اندوهناک خود را به من بشنوان.» (2)

7-از روی جزم و قطع دعا کند

(1) و به اجابت یقین و به آن امید صادق داشته باشد.

پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله)فرموده است:«هرگاه یکی از شما دعا کند نگوید:خدایا اگر خواستی مرا بیامرز،خدایا اگر خواستی به من رحم کن بلکه باید بطور قطع درخواست کند،چه خدا را وادار کننده ای نیست.» (3)و نیز فرموده است:«هرگاه یکی از شما دعا کند باید آنچه را می خواهد بزرگ باشد،زیرا برای خداوند هیچ چیزی بزرگ نیست.» (4)و نیز:«خداوند را بخوانید و یقین به اجابت داشته باشید.و بدانید خداوند دعای دل غافل را اجابت نمی کند.» (5)می گویم:از طریق خاصّه(شیعه)کافی از امام صادق(علیه السلام)روایت کرده که فرموده است:«هنگامی که دعا می کنی گمان کن که حاجتت بر در خانه است.» (6)و نیز از آن حضرت روایت شده است:«خداوند دعای دل غافل را اجابت

1- (62) کافی،ج 8،ص 44.
2- (63) کافی،ج 8،ص 138 و 141،و در آن آمده است:«ای عیسی!دلت را برایم پاکیزه کن.»
3- (64) ابن ماجه به شماره 3854؛بخاری،ج 8،ص 92 از ابی هریره.
4- (65) صحیح مسلم،ج 8،ص 64.
5- (66) ترمذی،ج 13،ص 22،و گفته است حدیث شگفتی است.
6- (67) همان مأخذ،ج 2،ص 473،شماره 1 تا 3.