راه روشن: ترجمه المحجه البیضاء فی تهذیب الحیاء جلد 2 صفحه 66

مرگ یا زندگی کسی کسوف نمی کنند،پس هرگاه یکی از آن دو کسوف کرد به مساجد بشتابید.» (1)در روزگار خلافت امیر مؤمنان(علیه السلام)کسوف واقع شد.آن حضرت با مردم نماز آیات به جا آورد به گونه ای که چون یکی به دیگری می نگریست پای او را از عرقش خیس می دید. (2)

عبد الرّحمن بن ابی عبد اللّه از باد و تاریکی که آسمان را فرا می گیرد و کسوف پرسش کرد،امام صادق(علیه السلام)فرمود:«نماز آنها مانند یکدیگر است.» (3)فضل بن شاذان در العلل از امام رضا(علیه السلام)روایت کرده که فرموده است:«برای کسوف نمازی قرار داده شده است،زیرا آن از آیات خداوند متعال است و معلوم نیست با وقوع آن رحمت ظاهر می شود یا عذاب از این رو پیامبر(صلی الله علیه و آله)خواست امّتش در چنین موقعی به آفریننده و رحم کنندۀ خود پناه برند تا شرّ آن را از آنان برگرداند و آنها را از بدیهای آن نگه دارد همچنان که عذاب را از قوم یونس هنگامی که به خدا تضرّع کردند برگردانید.» (4)

3-نماز طواف

(1)نماز طواف که پس از طواف به جا آورده می شود دو رکعت است.اگر طواف واجب باشد این نماز نیز واجب است و چنانچه مستحبّ باشد این نیز مستحبّ خواهد بود.این قول که طواف و نماز آن مطلقا مستحبّ می باشد شاذّ و نادر است.خداوند متعال فرموده است: وَ اتَّخِذُوا مِنْ مَقامِ إِبْراهِیمَ مُصَلًّی (5)و همان گونه که در اخبار وارد شده مستحب است در دو رکعت نماز مذکور سوره توحید و حجر قرائت شود. (6)

یکی از دانشمندان ما (7)گفته است:امّا نماز طواف،پس با توجّه به جلال و شکوه

1- (15) کافی،ج 3،ص 463.
2- (16) الفقیه،ص 142،شماره 3.
3- (17) الفقیه،ص 142،شماره 4.
4- (18) الفقیه،ص 142،شماره 5.
5- (19) بقره/125:مقام ابراهیم را نمازگاه خویش گیرید.
6- (20) کافی،ج 4،ص 423.
7- (21) شهید دوّم در اسرار الصلاه،ص 224.