راه روشن: ترجمه المحجه البیضاء فی تهذیب الحیاء جلد 2 صفحه 71

می شد غفلت داشت تا ناگهان بی آنکه او پیش بینی کند مرگ او را فرا گرفت،و ندای پروردگار جبّار به گوش او رسید که یا بهشت و یا دوزخ.اینک تو هم باید بیندیشی که در غفلت مانند اویی و فرجام تو هم مانند فرجام او خواهد بود.پس در این فرصت برای آماده شدن بپاخیز،و به افزون کردن توشه و زاد این راه بپرداز؛زیرا مسافت بسیار طولانی،و گردنه ها و پستی و بلندیهای آن طاقت فرسا و خطرات آن بسیار سخت است، و پشیمانی پس از مرگ سودی ندارد.این نوع تفکّرات آرزوها را کوتاه می کند،و انسان را برای به جا آوردن اعمال شایسته آماده می سازد،و محلّ آن چنان که گذشت در خارج از نماز است.

5-نماز نذر،سوگند،عهد

(1)این نماز را مکلّف به سبب نذر یا قسم یا عهد بر خود واجب می سازد،و وفای به آن طبق شرطی که کرده هم از لحاظ کمیّت و کیفیّت و هم از نظر زمان و مکان بر او واجب است مادام که شرط او با حقیقت نماز منافات نداشته باشد.اگر شرط او دارای مزیّتی نباشد در انعقاد آن دو قول است که اصحّ آن منعقد شدن نذر یا عهد یا سوگند اوست،و در ادای آن بدون آن که شرطی کرده باشد دو وجه است،خداوند متعال فرموده است: أَوْفُوا بِالْعُقُودِ (1)،و نیز: یُوفُونَ بِالنَّذْرِ (2)و نیز وَ لا تَنْقُضُوا الْأَیْمانَ بَعْدَ تَوْکِیدِها (3)و جز این ها.

یکی از دانشمندان ما گفته است:امّا نماز نذر و عهد و امثال آنها باید قبولی آنها را درک و در ادای آنها رغبت کند و درباره آنها اهتمام ورزد تا به عهدی که با خدا بسته وفا، و فرمان او را امتثال کرده باشد؛و به تصوّر آن که این نماز در اصل واجب نیست آن را رها نکند،چه آن از حیث عظمت و اهمیّت مانند دیگر نمازهاست.این را در نظر آورد

1- (28) مائده/1:...به پیمانها و قراردادها وفا کنید.
2- (29) دهر/6:به نذر خود وفا می کنند.
3- (30) نحل/91:...و سوگندهایتان را پس از تاکید نشکنید.