راه روشن: ترجمه المحجه البیضاء فی تهذیب الحیاء جلد 2 صفحه 8

طهارت ندارد یا طهارتش شکسته شده باید شرم نکند،بلکه دست کسی را که به او از همه نزدیکتر است بگیرد و او را در جای خود قرار دهد.

5-اذان گو باید اقامه را به اندازه ای که مردم برای نماز آماده شوند به تأخیر اندازد.

(1)در خبر آمده که پیامبر(صلی الله علیه و آله)فرموده است:«اذان گو میان اذان و اقامه به اندازه ای مهلت دهد که خورنده طعامش را بخورد،و صاحب حاجت از قضای آن فارغ گردد». (1)چه آن حضرت از حبس بول و غایط در حال نماز نهی کرده است (2)،و دستور داده شده است که برای تحصیل فراغ قلب خوردن شام شب را بر نماز عشاء مقدّم بدارند. (3)این گفتۀ غزّالی است.

و نیز گفته است:سزاوار نیست برای این که جمعیّت نمازگزار زیاد شود در برگزاری نماز تأخیر گردد؛بلکه بهتر آن است که برای درک فضیلت اوّل وقت هر چه زودتر نماز خوانده شود.گفته شده است:در صدر اسلام چون دو نفر به جماعت حاضر می شدند منتظر سوّمین نمی شدند،و در نماز میّت اگر چهار نفر حاضر بود انتظار پنجمین را نمی کشیدند.

6-نباید در حال گفتن اقامه،نماز مستحب خوانده شود،

(2)و هنگامی که اذان گو«قد قامت الصّلاه»گفت باید برای نماز برخیزند و دیگر سخن نگویند.امام صادق(علیه السلام) فرموده است:«هنگامی که اذان گو قد قامت الصلاه بگوید باید کسانی که در مسجدند برخیزند و یکی از خودشان را(برای گزاردن نماز)مقدّم بدارند». (4)

در خبر صحیح از امام صادق(علیه السلام)نقل شده که فرموده است:هنگامی که اذان گو قد قامت الصلاه بگوید سخن گفتن بر اهل مسجد حرام می شود،مگر آن که از نقاط مختلف به مسجد آمده و امامی نداشته باشند،که در این صورت اشکالی ندارد یکی از

1- (20) مستدرک حاکم،ج 1،ص 204.
2- (21) تهذیب،ج 1،ص 299.
3- (22) سنن ابن ماجه،شماره 933؛مسند احمد،ج 2،ص 20.
4- (23) تهذیب شیخ طوسی،ج 1،ص 126 بنا بر شماره های آن،و سهو و اشتباه و بی ترتیبی در شماره گذاری آن بر کسی پوشیده نیست،بنا بر شماره گذاری ما ص 257 است.