راه روشن: ترجمه المحجه البیضاء فی تهذیب الحیاء جلد 3 صفحه 173

خلاف قاعده است.

دوّم-آن که دارای منفعت حلالی باشد که مقصود عقلاست.

(1)بنابراین فروش چیزی که منفعت مشروع ندارد نظیر مردار،بدون هیچ اختلافی درست نیست،بلکه فقها منع بیع را نسبت به فروش اعیان نجسه و مایعاتی که نجس شوند و به خاطر پلیدی و نجاست آنها قابل تطهیر نباشد،تعمیم داده اند،بجز سگ شکاری به دلیل فایدۀ شکار و روغن نجس به خاطر فایده مصرفش در روشنایی که در این دو مورد روایت صریح مبنی بر جواز بیع رسیده و بعضی از فقیهان جواز فروش را مخصوص سگ تازی دانسته اند و بعضی فروش سگ گلّه و زراعت و باغ را نیز مجاز دانسته اند به دلیل مشارکت این ها با سگ شکاری در هدفی که باعث جواز بیع آن است.همچنین فقیهان فروش مسوخات را به طور کلّی، بنابراین که قابل تذکیه نیستند-بجز فیل به قول بعضی و به خاطر روایتی که مبنی بر جواز بیع فیل رسیده-جائز ندانسته اند و نیز به منع فروش قورباغه ها،لاک پشتها و تمام درندگان فتوا داده اند.بجز گربه-به دلیل نصی که به جواز بیع آن رسیده-و به استثنای یوز پلنگ به خاطر صلاحیت آن برای شکار.و بعضی از علما به دلیل خبر صحیح،پرندگان درنده را نیز استثنا کرده اند و بعضی گفته اند تمام درندگان به دلیل استفاده از پوست و پرشان که تذکیه بر آنها واقع می شود و پاک و مورد استفاده واقع می شوند،جایزالبیع اند،و دربارۀ پوست دباغی شدۀ پلنگ روایت صریح بر جواز بیع رسیده است و بعضی فروش سرگین و بول را چه پاک و چه نجس به دلیل پلیدی آنها منع کرده اند جز بول شتر را که به عنوان دارو-به طوری که در خبر وارد شده-مجاز شمرده اند و اخبار با وجود ضعف اسناد دربارۀ عذره مختلف است و بعضی از فقها منع بیع را به هر چیزی که مانند آلات لهو به منظور حرام استفاده می شود تعمیم داده اند،هر چند که به ندرت در غیر راه حرام نیز قابل استفاده باشد.چون مورد ندرت باعث جواز نمی شود و همچنین بیع مجسمه هایی مانند صلیب و بت که برای پرستش ساخته شده اند و بعضی از اساتید ما از متأخرین-خدا بیامرزدشان-به جواز بیع هر آنچه سود حلال مورد نظر عقلا را داشته باشد که به دلیل