راه روشن: ترجمه المحجه البیضاء فی تهذیب الحیاء جلد 3 صفحه 66

حضور جمع قرار می دهند،خوردن از آن جائز است مگر غذایی که برای زنان نوحه گر و آنهایی که در گریه و بی تابی آنها را یاری می کنند،همچنین شایسته نیست با آنها غذا بخورد.

7-نباید در سر سفره ظالم حضور یابد

(1) و در صورت اجبار باید هر چه کمتر بخورد، و به غذای بهتر توجه نکند.یکی از افراد با تقوا شهادت کسی را که سر سفرۀ پادشاه حاضر شده بود،ردّ کرد.او بهانه آورد که مجبور بودم،در جواب گفت:دیدم که دست به طرف غذای بهتر می بردی و لقمه ها را بزرگ بر می داشتی این ها را که مجبور نبودی! پادشاه آن فرد با تقوا را مجبور به خوردن غذا کرد او در جواب گفت:یا می خورم و تزکیه را ترک می کنم و یا تزکیه را حفظ می کنم و غذای تو را نمی خورم،چون دیدند راهی برای بر هم زدن تزکیۀ او ندارند،وی را به حال خود گذاشتند.

8-از فتح موصلی نقل کرده اند که به قصد دیدار بشر حافی بر او وارد شد.

(2)بشر درهمی را در آورد و به احمد جلاء خدمتگزارش داد و گفت:با آن خوراک خوب و یا خورش گوارایی بخر!غلام می گوید:رفتم و نان تمیزی خریدم و با خود گفتم:

پیامبر(ص)برای هیچ چیز نگفته:«خدایا!بر ما مبارک گردان و افزونی ده»جز شیر.این بود که شیر و خرمای خوبی خریدم و آوردم،پیش مهمان گذاشتم،مقداری را خورد و بقیه را برداشت.

(موصلی می گوید:)بشر رو به غلام کرد و گفت:آیا می دانی که چرا گفتم:خوراک خوب بخر؟گفت:نه.گفت:برای اینکه غذای خوب،شکر و سپاس خالصانه می طلبد.

آیا می دانید که چرا موصلی به من نگفت:بخور!برای اینکه مهمان حق ندارد به صاحبخانه بگوید:بخور.و می دانید که چرا باقیماندۀ غذا را با خود برد؟برای اینکه وقتی که توکّل و اعتماد بود،بردن زیان نمی رساند.

ابو علی رودباری از مردی نقل کرده است که او ضیافتی بر پا کرد که در آن هزار چراغ روشن بود.مردی به او گفت:اسراف کرده ای!در پاسخ گفت:داخل شو و هر