راه روشن: ترجمه المحجه البیضاء فی تهذیب الحیاء جلد 3 صفحه 98

همسر است بیشتر اوقات دست به کارهای ناپسند زده از خواستۀ زنش پیروی می کند و آخرتش را به دنیایش می فروشد.در خبر است:

«همانا بندۀ خدا در نزد میزان با وجود این که حسناتش به قدر کوههاست بازداشت می شود و از سرپرستی و ادارۀ خانواده و مالش پرسیده می شود که از کجا آورده و در کجا صرف کرده است؟تا آنجا که این کمبودها تمام اعمال او را از بین می برد و حسنه ای برایش نمی ماند.آنگاه فرشته ای صدا می زند:این است آن کسی که خانواده اش حسنات او را در دنیا خورده اند و او امروز در گرو اعمالش است.» (1)گویند:نخستین چیزی که در روز قیامت باعث گرفتاری انسان می شود زن و فرزند است؛او را در محضر خدا نگاه می دارند و می گویند:پروردگارا حق ما را از او بگیر،زیرا او آنچه را نمی دانستیم به ما نیاموخت و از راه حرام به ما غذا می داد و ما بی اطّلاع بودیم.

پس خداوند از او انتقام می گیرد.

یکی از پیشینیان می گوید:هرگاه خداوند برای بنده ای بدی را مقرّر فرماید، نیشهایی را در این دنیا بر او مسلّط گرداند تا او را بگزد-یعنی خانواده را.

پیامبر(ص)فرمود:«هیچ کس خدای سبحان را با گناهی بزرگتر از نادانی زن و فرزندش دیدار نکند.» (2)بنابراین،این یک آفت همگانی است و کمتر کسی است که از این آفت رها شود، مگر کسی که مال ارثی و یا کسب حلالی داشته باشد و راه قناعت در پیش گیرد تا بتواند به آنچه دارد بسنده کند،پس چنین کسی و یا شخص پیشه وری که توان کسب حلال از راه مباح دارد،از آن آفت در امان خواهد بود.

آفت دوّم،کوتاهی از ادای حقوق

(1) و عدم تحمّل اخلاق و آزار ایشان است.این آفت کمتر از آفت اوّل عمومیّت دارد،زیرا دفع آن برای انسان آسان تر از دفع آفت اوّل