سیری در عرفان عملی اسلام صفحه 104

این جهت، در روایات، عالمان دینی در زمان غیبت «سرپرستان ایتام آل محمد» خوانده شده اند.(1) البته بسی واضح است که هر دانشمندی صلاحیت انجام این کار را ندارد، بلکه اینان کسانی هستند که با معارف دینی آشنا بوده، به آنها عمل کرده و به کمال انسانی رسیده اند و خداوند چشمه های حکمت را از دل های پاک آنان بر زبان هایشان جاری می کند و به وسیلۀ آنها سرگشتگان عالم طبیعت را به عالم معنویت راهنمایی می نماید.

9. دوری از مرشدهای دروغین

صدر المتألّهین قدس سره می فرماید:

اکثر کسانی که در این زمان ادعای ارشاد خلق را دارند اطلاع صحیحی از راه های معرفت و ارشاد و کامل نمودن نفوس انسانی ندارند و نمی توانند افراد را در مسیر مستقیم سیر دهند و به این جهت پیروان آنها که نمی توانند کمالات حقیقی را درک کنند، مشغول صورت های خیالی می شوند و گمان می کنند که اینها کشف و شهود است.(2)