سیری در عرفان عملی اسلام صفحه 170

خداوند می فرماید:

ای مؤمنان، به سوی خدا توبۀ محکم نمایید تا خداوند گناهان شما را محو نماید.(1)

امام رضا علیه السلام فرمود:

مؤمن کسی است که چون نیکی کند، شادمان شود و چون گناه کند، آمرزش طلبد.(2)

ب. شرایط توبه

برای انجام توبۀ صحیح، دو شرط لازم است:

شناخت عظمت گناه و توجه به اینکه گناه مانعی بین بنده و خدای متعال است و کسی که در قید و بند گناهان گرفتار است نمی تواند به ساحت قرب الهی وارد شود و از انوار معرفت حق بی بهره می ماند؛ زیرا آنجا جایگاه انسان های پاک است. بنابراین هرگاه آدمی به ضررهای گناه توجه نماید و از روی حقیقت، خود را آلودۀ گناه ببیند و بداند که گناه قلب را مسموم می سازد و آن را جایگاه وسوسه های شیطان می کند و خسران و بدبختی قیامت را نیز به دنبال دارد، در قلب او آتش حسرت زبانه می کشد و بر گذشتۀ خویش تأسف می خورد و تلاش می کند که با بازگشت به سوی خدا، گذشته را تدارک کند و از گناهان دوری نماید. این حالت ندامت، همان حقیقت توبه و بازگشت به سوی خداست.