سیری در عرفان عملی اسلام صفحه 199

در این حال، همه چیز بر وفق رضایت اوست و به این جهت، قلب او فارغ از هر اندیشه ای به بندگی خدا مشغول می شود و در آخرت نیز به واسطۀ خشنودی او رستگار می گردد.

من و مقام رضا بعد از این و شکر رقیب***که دل به درد تو خو کرد ترک درمان گفت

حافظ، دیوان، غزلیات، ص94

خداوند متعال دربارۀ مؤمنین می فرماید:

خداوند از ایشان راضی شده و آنها هم از او راضی شده اند.(1)

پیامبر خدا ازعده ای از اصحاب خود پرسید: «علامت ایمان شما چیست؟». گفتند: «بر بلا صبر می کنیم و هنگام راحتی شکر می گزاریم و به قضای الهی راضی هستیم». پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: «به خدای کعبه، اینها مؤمن هستند».(2)

ب. فضیلت رضا

راضی بودن به قضای الهی، افضل مقامات دین و شریف ترین منازل مقربین است و این باب عظیم الهی است که هر کس داخل آن شود، قطعاً وارد بهشت شده است.

چنان که بیان شد، خداوند دربارۀ این گروه ازمؤمنین می فرماید:

خداوند از آنها راضی شده وآنان نیز ازخدا راضی شده اند.

از این آیۀ شریفه و بعضی از روایات دانسته می شود که رضایت خدا از بنده، همراه راضی بودن بنده از تقدیرات الهی است و درک کامل مقام رضا، پس از تجلی توحید بر قلب مؤمن ممکن می شود؛ زیرا در آن هنگام بنده همه چیز را با

معرفت صحیح درک می کند و می داند که بر قلم تقدیر هیچ چیز بدون حقیقت و حکمت جاری نمی شود؛ به این جهت، پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: