سیری در عرفان عملی اسلام صفحه 88

بلکه هزار سال ریاضت و مجاهده است».(1)

بسیاری از اهل معرفت پس از سال ها ریاضت به وصال یکی از دوستان خدا رسیده ا ند و به مدد انفاس قدسی او، به مقام توحید واصل شده اند و کمال سعادت خود را به دست آورده اند.

فیض قدس سره می فرماید:

هر طالب حقیقی که خداوند به او ارادۀ خیر نماید، برای او استادی که از راه [رسیدن به حق] آگاه است، قرار می دهد تا تربیت او را در راه حقّ بر عهده گیرد؛ وگرنه راه برای او طولانی می شود و کارش دشوار می شود و در این راه گام هایش می لرزد و هرچه تلاش کند، نمی تواند عادت های [ناپسند] خود را ترک کند.(2)

دیدم به خواب دوش که به دستم پیاله بود***تعبیر رفت و کار به دول-ت حواله بود

چل سال رنج و غصه کشیدیم و ع---اقبت***تدبیر ما به دست شراب دو ساله بود

حافظ، دیوان، غزلیات، ص221

7. شرایط استاد

انسان موجودی زیاده خواه است که اگر نفس او به معنای واقعی تربیت نشده باشد، با انواع حیله ها در مقام جلب منافع به سوی خود و صید کردن دیگران است. چه بسا افرادی که بدون برخورداری از صلاحیت علمی و اخلاقی، به انگیزه های باطل، مردم را به سوی خود دعوت می کنند و با ادعاهای بی اساس و استفاده از بعضی کارهای خارق العاده، افراد ساده لوح را جذب خود کرده، از این راه برای خود نان و نامی به دست می آورند.