آشنای حق: اندیشه و رفتارهای سلوکی آقامحمد بیدآبادی صفحه 12

تهذیب أخبار و تنقیح مسائل اصول اجتهاد، از وسایل الشیعه فقه شریعت آموخت و دهری با متکلمین گفتگو کرده و به اعتقاد خود تصحیح عقاید نموده و زمانی با مشائین در طلب حکمت شان به هر مکان دویده، دقایق تحقیقات شان را ذخیره نمود. و مدتی از لوامع اشراق افادات اشراقیان استضاء انوار طریق سلوک حکمت اشراق نموده مشغول منزل شماری بود.

و پنداشت که به تحصیل علوم تصوری این مراتب، تعرّف حقیقتِ عرفانِ اهل معرفت می توان نمود. و از مبدء معادِ خود خبری می توان گرفت.(1)

4 - روی آوردن به عرفان و خودشناسی

بیدآبادی نارضایتی خود را از توقف و اتلاف عمر در ساحل الفاظ علوم اظهار نموده و گوید:

و به گمان عهد بعیدی از عمر عزیز را صرف متشابهات عبارات و رموز و اشارت شان نمود، و چون دید که از سیر در این اصطلاحات به غیر از دوری از مطلب اثری مترتّب نشده، آه حسرت از سینۀ پرسوز کشیده، مانند صدف کف افسوس بر کف سوده انگشت حیرت به دندان ندامت گزید. و چون کَشَف(2) سر به گریبان تفکر فرو برد.(3)

1- (1) - تذکره السالکین، ص 54.
2- (2) - کَشَفَ : لاک پشت.
3- (3) - همان، ص 56.