حلاج مرتدی به دار آویخته : همراه با ملحقاتی درباره فلسفه و تصوف صفحه 18

حلاج شد و مردم از دور او پراکنده شدند».(1)

6- خطیب بغدادی نیز این روایت را در تاریخ خود آورده و می گوید: «ابوسهل، حلاج را مردی حیله گر و شعبده باز معرّفی کرد و به او گفت اگر آرزوی مرا برآوری اگر خواستی می گویم که تو باب امام زمانی و یا اگر خواستی می گویم که تو پیامبر و یا الله هستی!»(2)

افشاگری شعبده بازی حلاج توسّط ابوسهل نوبختی

خطیب بغدادی می نویسد: «جمعی از پیروان حلاج چنین عقیده داشتند که او از نظر آن ها غایب می شود و اندکی بعد از آسمان آشکار می گردد. روزی حلاج در میان جمعیتی که ابوسهل نوبختی نیز در آنجا حاضر بود، دست خود را حرکت داد و از آن مقداری درهم در میان مردم ریخت. ابوسهل، حلاج را مخاطب قرار داده و گفت: از این کار درگذر و به من درهمی بده که بر آن نام تو و پدرت نوشته شده باشد تا من و جمعیّت زیادی که با من همراه هستند به تو ایمان آوریم.

1- الغیبه شیخ طائفه حقّه طوسی قدّس سرّه، آخرین امید:146-147، فهرست ابن ندیم:284، بحارالأنوار:51/369، مهدی موعود:702-703، کلمه الإمام المهدیّ عجّل الله فرجه:213-214، خیراتیّه:٢/230-231.
2- تاریخ بغداد- ابن سعد:٨/124.