بررسی آثار تربیتی یاد خدا با تاکید بر اندیشه امام خمینی رحمه الله صفحه 34

در میان گناهان، گناهی سخت تر از پیروی شهوت نیست. پس از آن پیروی نکنید که شما را از یاد خدا بازمی دارد.

شاید منظور از شهوت، تنها شهوت جنسی نباشد و شامل همه خواسته های نفسانی شود. امام سجاد(ع)، در حدیثی به برخی مصداق های آن اشاره کرده است:

إِنََّ قَسْوَهَ الْبِِطْنَهِ وفَتْرَهَ الْمَیْلَهِ وَ سُکْرَ الشَّبَعِ وَ غِرَّهَ الْمُلْکِ مِمّا یُثَبِّطُ وَ یُبْطِئُ عَنِ الْعَمَلِ وَیُنسِّی الذِّکْرَ.(1)

به درستی که قساوتِ پرخوری، سستیِ اراده، مستی، سیری و غرور، جاه و مقام، از عواملی هستند که انسان را در انجام عمل صالح سست می کند و از انجام آن بازمی دارد و سبب فراموشی یاد خدا می شود.

ج) دنیادوستی

ج) دنیادوستی

دنیادوستی، یکی دیگر از عوامل بازدارنده است. این عمل، نه تنها سبب غفلت از یاد خدا می شود، بلکه سرچشمه همه خطاهاست، چنان که امام سجاد(ع) می فرماید: «حُبُّ الدُّنْیا رَأْسُ کُلِّ خَطیئِهَ؛ دوستی دنیا سرمنشأ همه خطاهاست».(2)

امام صادق(ع) نیز می فرماید: «رَأْسُ کُلِّ خَطیئِهِ حُبُّ الدُّنْیا؛ سرمنشأ همه خطاها، دوست داشتن دنیاست».(3)

یکی از مظاهر دنیا دوستی، علاقه فراوان به اموال و فرزندان است. اموال و اولاد از مواهب الهی اند. تا آنجا که از آنها در راه نزدیکی به خدا و رسیدن به سعادت اخروی کمک گرفته شود، ولی اگر علاقه افراطی به

1- میزان الحکمه، ص 431، ح 6485؛ بحارالانوار، ج 75، ص 129، نرم افزار 5/2 نور.
2- اصول کافی، ج 2، باب ذم دنیا، ص 131، ح 11.
3- بحارالانوار، ج 70، باب 22، ص 7، ح 1.