بررسی آثار تربیتی یاد خدا با تاکید بر اندیشه امام خمینی رحمه الله صفحه 45

تنها راه درمان این بیماری های توان فرسای معنوی که امروزه بشر را به زانو درآورده، توجه دل به خداست. ازاین رو، در روایت های معصومان(ع) ذکر و یاد خدا، با عنوان شفای دل معرفی شده است. پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله فرمود: «ذِکْرُ اللهِ شِفاءُ القُلوُبِ؛ یاد خدا شفای دل هاست».(1)

حضرت علی(ع) نیز دراین باره می فرماید: «ذِکرُ الله دَواءُ أَعْلالِ النُّفوس؛ یاد خدا، درمان بیماری های جان هاست».(2)

همچنین در دعای کمیل می خوانیم: «یا مَنْ اِسْمُهُ دَواءٌ وَ ذِکْرُهُ شِفاءٌ؛ ای آن که نامت درمان و یادت شفا [ی بیماری ها] است».

امام خمینی رحمه الله نیز براین باور است:

باید دانست که هر کس باید خود، معالج قلب و طبیب روح خود باشد. دایه، دل سوزتر از مادر نخواهد بود. روزهای فرصت و مهلت و موسع خود را نگذارد از دست برود و در هنگامی که ایام بیچارگی و فشار و ضیق است، از خواب غفلت برخیزد و هیچ دوایی برای او مؤثر نشود.(3)

ب) ایجاد بصیرت

ب) ایجاد بصیرت

گاه وسوسه های شیطانی، به انسان اجازه نمی دهد حق را از باطل و دوست را از دشمن تشخیص دهد. افراد پرهیزکار در این هنگام، خدا را یاد می کنند. یاد خدا آنان را به آگاهی و بصیرت می رساند؛ بصیرتی که

1- میزان الحکمه، ج 3، ص 419، ح 6417 ؛ غررالحکم ودررالکلم، ج 4، ص 288.
2- میزان الحکمه، ج 3، ص 419، ح 6418.
3- شرح حدیث جنود عقل و جهل، ص 53.