بررسی آثار تربیتی یاد خدا با تاکید بر اندیشه امام خمینی رحمه الله صفحه 77

ط) آباد کردن بهشت

ط) آباد کردن بهشت

از مضمون برخی روایت ها پی می بریم، که در بهشت زمین خالی وجود دارد و آبادی آن به وسیله ذکر است. همان گونه که در دنیا می بینیم، زمین را به دوگونه آباد می کنند: یا با کشاورزی و درخت کاری یا با ساختمان سازی. در سخنان معصومان(ع) نیز وسیله هر دو نوع آبادی در بهشت، ذکر خدا معرفی شده است. در حدیثی از پیشوایان معصوم(ع) آمده است:

در بهشت قسمت هایی غیرآباد وجود دارد. هنگامی که شخصی شروع به ذکر می کند، فرشتگان نیز شروع به درخت کاری می کنند و گاهی تعطیل می کنند و می گویند صاحب ما ذکر گفتن را تعطیل کرد.(1)

در حدیثی از رسول خدا صلی الله علیه و آله روایت شده است:

در معراج به بهشت رفتم، دیدم قسمت هایی از آن آباد نشده است و فرشتگان را دیدم که با خشت هایی از طلا و نقره ساختمان می سازند و گاهی دست از کار می کشند و کار را تعطیل می کنند. علت تعطیلی را از خودشان پرسیدم، گفتند: ما منتظر می مانیم تا مصالح ساختمانی برسد. گفتم: مصالح ساختمانی شما چیست؟ گفتند: آنکه مؤمن صاحب این ساختمان بگوید: «سُبْحانَ اللهِ وَ الْحَمْدُللهِ وَ لااِلهَ اِلّااللهُ وَ اللهُ اَکْبَرْ.» هرگاه او ذکر بگوید، می سازیم و هرگاه او توقف کند، ما هم متوقف می شویم.(2)

این همه آثار، برای ذکرهایی است که همراه با توجه قلبی و عمل به لوازم آن باشد.