بررسی آثار تربیتی یاد خدا با تاکید بر اندیشه امام خمینی رحمه الله صفحه 85

«اَللّهُمَّ ... وَ لَاتَجْعَلِ الدُّنْیا اَکْبَرَ هَمِّنا وَ لا مَبْلَغَ عِلْمِنا؛ خدایا! دنیا را بزرگ ترین مشغولیات فکری ما و نهایت دانش و آگاهی ما قرار مده».(1)

در آیه های یاد شده، در عین حال که خداوند برای دنیاپرستان علمی قائل شده، آنها را گمراه شمرده است. این نشانه آن است که از دیدگاه پروردگار، علمی که هدف نهایی آن، رسیدن به مادیات باشد و در ماورای آن هدف والاتری نباشد، دانش به شمار نمی آید.

همه بدبختی ها و جنگ ها و خون ریزی ها، ستم ها و تجاوزها، فسادها و آلودگی هایی که در دنیای امروز وجود دارد، به دلیل فراگیری دانش های بی ارزش است.

د) مردودی در آزمون الهی و گرفتار شدن به عذاب

د) مردودی در آزمون الهی و گرفتار شدن به عذاب

یکی از مورد های مهم در آزمون الهی، فراوانی نعمت است. آزمایش به وسیله نعمت، از آزمایش به وسیله عذاب سخت تر و پیچیده تر است؛ زیرا طبیعت فزونی نعمت، سستی، تنبلی، غفلت و غرق شدن در لذت ها و شهوت هاست، و این چیزی است که انسان را از خدا دور می سازد و میدان را برای فعالیت اهریمن مهیا می کند. تنها کسانی می توانند از پیامدهای نامطلوب فزونی نعمت در امان بمانند که همواره به یاد خدا باشند و او را یاد و با یاد او خانه قلب را از نفوذ اهریمن حفظ کنند. پروردگار یکتار در قرآن کریم می فرماید:

وَ أَنْ لَوِ اسْتَقامُوا عَلَی الطّریقَهِ َلأَسْقَیْناهُمْ ماءً غَدَقًا لِنَفْتِنَهُمْ فیهِ وَ مَنْ یُعْرِضْ عَنْ ذِکْرِ رَبِّهِ یَسْلُکْهُ عَذابًا صَعَدًا. (جن: 16 و 17)