بررسی آثار تربیتی یاد خدا با تاکید بر اندیشه امام خمینی رحمه الله صفحه 86

و اگر [مردم] در راه درست، پایداری ورزند، قطعاً آب گوارایی بدیشان نوشانیم تا دراین باره آنان را بیازماییم و هرکس از یاد پروردگارش دل بگرداند، وی را در قید عذابی [روز] افزون در آورد.

در این دو آیه، از یک سو، پیوند ایمان و تقوا با فزونی نعمت مشخص و از سوی دیگر، پیوند فزونی نعمت با آزمون های الهی مطرح شده است. ضمن آنکه پیوند روگردانی از یاد خدا با عذاب دشوار و روزافزون بیان شده است. اینها حقایقی است که در آیه های دیگر قرآن نیز مطرح شده است.(1)

ه_) خودفراموشی

ه_) خودفراموشی

همان گونه که در بحث عوامل تقویت یاد خدا اشاره شد، یکی از پیامدهای شوم غفلت از خدا، غفلت از خود حقیقی خویش و جایگزین شدن خودپنداری به جای خود واقعی و حقیقی است، چنان که خداوند یکتا در قرآن کریم می فرماید:

وَ لا تَکُونُوا کَالّذینَ نَسُوا اللّهَ فَأَنْساهُمْ أَنْفُسَهُمْ أُولئِکَ هُمُ الْفاسِقُونَ. (حشر: 19)

و چون کسانی مباشید که خدا را فراموش کردند و او [نیز] انسان را دچار خود فراموشی کرد؛ آنان همان نافرمانانند.

مشکل اساسی این گونه افراد این است که غالباً متوجه نیستند خود حقیقی خویش را فراموش و گم کرده اند و در نتیجه، در اندیشه یافتن آن نیز نیستند. حضرت علی(ع) دراین باره می فرماید:

عَجِبْتُ لِمَنْ ینْشُدُ ضالَّتَهُ وَ قَدْ اَضَلَّ نَفْسَهُ فَلایطْلُبُها.