فلسفه تاریخ صفحه 220

ج) سنت تأثیر ایمان و عمل صالح در رفاه اجتماعی

یکی از قوانین حاکم بر تاریخ، این است که ایمان به خدا، رعایت تقوا و پرهیزکاری، موجب افزایش نعمت های مادی و معنوی می شود. قرآن مجید در آیات متعدد و به زبان های گوناگونی به این سنت تصریح نموده است؛ از جمله می فرماید:

- وَ لَو أَنَّ أَهلَ القُری آمَنُوا وَ اتَّقَوا لَفَتَحنا عَلَیهِم بَرَکاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الأَرضِ وَ لکِن کَذَّبُوا فَأَخَذناهُم بِما کانُوا یَکسِبُونَ؛ 1

«و اگر مردم آن شهرها ایمان می آوردند و پرهیزگاری می ورزیدند، بر آنان از آسمان و زمین برکت هایی می گشودیم، اما [پیام ما را] دروغ شمردند. پس آنان را برای آنچه می کردند، فرو گرفتیم.»

در این آیه، نزول نعمت ها از آسمان و زمین، به ایمان و اطاعت اهالی شهرها از خداوند متعال، منوط شده و تکذیب خدا و دین، موجب قطع برکت ها و نزول عذاب الهی معرفی گردیده است. در سوره مائده، این حقیقت به زبان دیگری بیان شده است:

- وَ لَو أَنَّهُم أَقامُوا التَّوراهَ وَ الإِنجِیلَ وَ ما أُنزِلَ إِلَیهِم مِن رَبِّهِم لَأَکَلُوا مِن فَوقِهِم وَ مِن تَحتِ أَرجُلِهِم...؛ 2

«و اگر آنان، تورات و انجیل و آن چه را از پروردگارشان به سوی آنها فرو فرستاده شده، بر پا می داشتند، از نعمت های آسمانی و زمینی برخوردار می شدند.»

در این آیه، بر پا کردن دستور کتاب های آسمانی و فرمان های الهی در جامعه، شرط نزول نعمت های آسمانی و زمینی معرفی گردیده است که به طور طبیعی،