فلسفه تاریخ صفحه 241

به هرچه دست یابند، نابود کنند. امید است که پروردگارتان بر شما ببخشاید و اگر [به تباهی] باز گردید، [ما نیز به کیفر شما] باز می گردیم و دوزخ را تنگنا و زندان کافران کرده ایم.»

طبق آیات فوق، هنگامی که بنی اسراییل به ظلم و تباهی روی آوردند، خداوند آنان را مغلوب دشمنانشان قرار داد و این امری اتفاقی و اراده خاص الهی نبوده، بلکه یک روند و سنت است، زیرا می فرماید: ...فَإِذا جاءَ وَعدُ الآخِرَهِ لِیَسُوؤُا وُجُوهَکُم...* ...وَ إِن عُدتُم عُدنا....

البته این بدان معنا نیست که در همه میدان های نبردِ حق و باطل، همواره جبهه حق پیروز است، چه این که در موارد زیادی از صحنه های مبارزه حق و باطل، جبهه باطل به پیروزی رسیده است، ولی پس از جنگ و گریزهای متعدد، سرانجام جبهه حق بر جبهه باطل پیروز شده و جبهه باطل مغلوب گردیده است. بنابراین، سنت شکست اهل باطل از دشمنانشان، یکی از سنت های انکارناپذیر تاریخ در قرآن است.

د) سنت تسلط مجرمان و مترفان

اگر هیچ یک از آیات، محنت ها و سخت گیری های الهی برای هدایت اهل باطل، کارگر نیفتد و هیچ گونه تنبه، ندامت و توبه ای حاصل نشود و امیدی به بازگشت نماند، اهل باطل، مستحق ریشه کن شدن (استیصال) می گردند. البته خداوند متعال، قبل از سریان سنت استیصال و هلاکت کلی کافران، ابتدا مجرمان بزرگ و مترَفان آن جامعه را بر آنها مسلط می کند تا ظلم و فساد و زمینه فسق و فجور به صورت کامل در جامعه رواج یابد و تثبیت گردد و آن گاه عذاب بنیان کن الهی نازل شود و آنان را به طور کامل نابود سازد: