- مقدمه 1
- کتاب و نویسندۀ آن 6
- مختصری از شرح حال مؤلف 14
- شهدا و مقیاس کلی در شخصیت رجال 40
- افلاطون و انتخاب جوانان 57
- تطبیق و شخصیت شهدا 77
- طبقه نخستین شهدا 85
- رجال طبقۀ اول که به مکه آمدند 88
- الف - ابن ثبیط 89
- اشاره 89
- یزید بن ثبیط عبقسی (مخفف عبد قیسی) 89
- امیر بصراوی از بیراهه ها به مکه می آید 91
- پیام من به تو 94
- ج - عبیدالله بصراوی 97
- ب - عبدالله بصراوی 97
- به مکه آمد 98
- د - ادهم ابن امیه عبدی بصراوی 98
- ه -- عامر عبدی بصراوی 99
- و - سالم غلام عامر 100
- ز - سیف بن مالک عبدی بصراوی 100
- جعفیها، حجاج جعفی 101
- ح - حجاج بن مسروق جعفی 101
- اشاره 101
- 2 - به اذانش امام نماز می خواند 102
- 3 - به سفارت از امام به قصر می رود 103
- امام خودش قدم زنان به قصر می رود 107
- شمایل و لباس امام علیه السلام در قصر 108
- امام علیه السلام برای مذاکرات روبرو در قصر 109
- روایت دیگر در این گفتگو یا دنبالۀ سخن 111
- حماسۀ عجیب از امام 112
- خاتمه حجاج و روسفیدیش 116
- پیام من به تو 117
- ط - یزید بن مغفل بن سعد العشیره جعفی مذحجی 119
- پیام من به تو 121
- حنفی ها 123
- ی - سعید بن عبدالله حنفی 123
- سعید به نمایندگی مردم کوفه به مکه می رود. 123
- نظر آخر به حسین کرد 132
- نفرین به دشمن و نظری هم به دوست 132
- پیام من به تو 134
- عبدالرحمن خزرجی 136
- یا - عبدالرحمن بن عبد رب انصاری خزرجی 136
- پیام من به تو 139
- شاکری ها 141
- یب - شوذب بن عبدالله همدانی شاکری مولی آل شاکر 141
- از مکه تا کربلا آمد و شهید شد 142
- شوذب بنده و غلام نیست 142
- شوذب و مکه 142
- مفاوضات عجیب 143
- پیام من به تو 143
- اشاره 145
- موقعیت این نطق و این ناطق 146
- نطق عابس در مجمع شیعه در کوفه برابر مسلم 146
- عابس در کربلا 148
- عابس و مکه 148
- داد الا رجل؟ الا رجل؟ 151
- مبارزه و ابراز وجود 151
- با سرش چه کردند؟ 154
- عرصه سنگباران بود اینکه سرباران شد 155
- پیام من به تو 156
- ید - عمار بن حسان طائی 158
- پیام من به تو 159
- عمار و مکه 159
- یه - زاهر بن عمرو کندی 160
- پیام من به تو 163
- یو - بریر بن خضیر همدانی 164
- بریر سیصد فرسخ به مکه آمده 165
- بریر بین راه 166
- نص سخنانش 167
- بریر در آستانه مرگ، حسن عقیده و لبخند به روی مرگ 168
- بریر و شب عاشورا و دعوت از بیگانگان 170
- بریر و ملاقات با ابن سعد 172
- بریر و خطابه برای دفاع 177
- نصّ خطابه 178
- جبهۀ جنگ محراب بریر است 179
- پیام من به تو 185
- یز - قیس بن مسهر صیداوی 187
- قیس به کوفه برمی گردد 188
- قیس از کوفه به مکه می آمد 188
- هشتاد فرسخ بین مکه و مدینه یا بیشتر باز برمی گردد 189
- قیس باز به مکه می رود کارش رفت و آمد است 190
- قیس پیشرو امام است برای کوفه 190
- قیس از فراز منبر به فراز قصر 194
- قیس بر فراز منبر 194
- دو چشم امام پر اشک شد 197
- سخنان امام علیه السلام دربارۀ قیس 197
- پیام من به تو 198
- یح - عبدالرحمن ارحبی 201
- سابقه اش 202
- عبدالرحمن و هفتصد فرخ از کوفه به مکه و از مکه به کوفه 202
- از مکه باز به کوفه 300 فرسخ 202
- پیام من به تو 203
- یط - جناده بن حرث انصاری خزرجی 204
- ک - عمر بن جناده 205
- کشته شد ولی 205
- در آن بیابان هولناک سرباران شد 206
- پیام من به تو 207
- اشاره 209
- طبقۀ دومین 210
- کاروان مکه 214
- چرا در آن روز پرجنجال کوچ کرد؟ 215
- در آسمان چه خبر است ؟ 218
- در زمین چه خبر است ؟ 220
- ندای وجدان 222
- صدای فریاد خواهی از کوفه 224
- جدش صلی الله علیه و آله نوید می دهد 224
- سالار فداکاران در سخنرانی 226
- نص سخنان امام علیه السلام 229
- صورت نامه 233
- آنان که خود را از عقب رسانیده اند 245
- کا - عون زادۀ زینب علیها السلام 246
- کب - محمد پسر عبدالله جعفر 253
- کج - مجمع بن زیاد بن عمرو جهنی 259
- کد - عباد بن مهاجر بن ابی مهاجر جهنی 260
- که - عقبه بن صلت جهنی 261
- دو تن سردار 265
- نخستین نطق زهیر در ذی حُسم 272
- زهیر رأی می دهد به جنگ با حرّ. 279
- زهیر و حبیب عصر نهم برابر لشکر به نطقشان، دشمن را از شورش و ستیزه باز می دارند 280
- زهیر در انجمن درخشنده شب عاشورا 283
- زهیر و خطابۀ دفاعیه در آن هنگامۀ پرهیاهو 289
- نص خطابه 292
- زهیر در جبهۀ جنگ یا مجلس سخنرانی 294
- مداخلۀ اراذل و اوباش 296
- زهیر به فریاد امام علیه السلام رسید و سنگر خود را خالی نمود 298
- به پشتیبانی حرّ می جنگد 299
- پیامی از کوی سالاری 301
- پیامی به نیکنامی 308
- سلمان هم بین راه به امام علیه السلام پیوست 308
- استقبال کنندگانی که از کوفه پیاپی به کاروان امام علیه السلام می رسند 310
- ابوشعثاء در نکوهش بد کنش 311
- یزید بن زیاد بن مهاصر ابوشعثاء کندی بهدلی 311
- شیوۀ کارزار 314
- پیامی از این کوی 316
- پیامم 318
- کط - (2) حباب بن عامر بن کعب بن تیم الله بن ثعلبه تیمی 318
- ل - (4) نافع بن هلال جملی 323
- سرداری که مرگ به همراهی او بر امام علیه السلام گوارا است 324
- شیوۀ کارزار 331
- باز شیوۀ کارزار 332
- نافع با دست شکسته اما به سرخ روئی با دشمن روبرو می شود 333
- پیامی از کوی نیکنامی 334
- لا - (5) ابوثمامه صائدی 340
- ابوثمامه و غمخواری و کشمکش 342
- اظهار احساسات و شیوۀ کارزار 345
- امام علیه السلام به حمایت اینان با حرّ در کشمکش است 354
- شیوۀ کارزار 355
- له (4) عائذ بن مجمع عائذی 360
- لز (6) واضح ترک، مولی حرث مذحجی سلمانی 362
- لح (7) طرماح بن عدی - دلیل راه 363
- آخرین سخن امام علیه السلام 366
- پایان کار او 366
- وداع طرماح 366
- لط - (1) مسلم ابن کثیر اعرج ازدی از دشنوه کوفی 368
- م - (2) رافع ابن عبدالله، مولی مسلم ازدی 369
- پیامی سراسر حکمت و نیکنامی 369
- حدود کوفه 372
- تعدیل عشائر و قبائل 372
- «اقتباس از کتاب تاریخ کوفه براقی» 372
- تجدید عرافۀ (شناسایی مردم) 373
- حمراء در کوفه 374
- اسب های یدکی و فوق العاده 375
- مجله «الاعتدال» گوید 377
- علی علیه السلام طرز را تغییر داد 380
- جبانه ها 383
- صحاری 384
- اقطاع - یاطیول 384
- یعقوبی و گفتار او 386
- ساختمان کوفه 389
- قصر سعد 394
- حوزه کوفه و سرحدات جنگی آن 396
- تمرکز در کوفه به انتخاب سلمان و حذیفه 397
- عمار و کوفه 398
- گزارش سلمان و حذیفه 399
- عرافه و حریق 400
- کوفه مرکز پخش قوی است 401
- نصرانی در کوفه 402
- موقعیت جغرافیایی و محصول 404
- علی علیه السلام و دادرسی 404
- حالت اقتصادی و اثر مال در کوفه 407
- کناسۀ کوفه 409
- کوفه در تاریخ 411
- منازل بین کوفه تا مکه و بصره و دمشق 415
- مدارک ما و مصادر نخستین 418
- کوفه تحت السلاح است 418
- فرماندهی ابن سعد و امیر لشکری او 434
1 - دریا از آتش شمشیر من و سر نیزۀ من گرم و فروزان خواهد شد و فضا از غبار من آکنده و پُر خواهد شد.
2 - هر گاه تیغ در کف دست من عریان و آشکارا شود، قلب حسود هر چند بزرگش بدانند خواهد شکافت.
گفته اند: وقتی به زمین افتاد استغاثه کرد که بیا، یعنی امام علیه السلام را برای فریاد رسی صدا کرد.
ای آرزوی جان نظری کن به حال من
زان پیشتر که جان دهم از آرزوی تو
دیگران در آن هنگامۀ پر اغتشاش سختی حال حسین علیه السلام را ملاحظه می کردند و او را صدا نمی زدند و به فراق او در دم جان دادن می ساختند، ولی این ساده لوح ارادتمند، صدا زد.
حسین علیه السلام خود را مانند شاهباز به بالای سرش رسانید و در آغوشش کشید و دست به گردنش کرد، او جان می داد و همی گفت: کی مثل من است؟ که پسر رسول خدا صلی الله علیه و آله صورتش را به رخسارم نهاده باشد و جان داد.(1)
لح (7) طرماح بن عدی - دلیل راه
طِرمّاح بر وزن سنمار، اسم مردی است، طائی پسر عدی نامی، نه عَدی ابن حاتم طائی.(2)
1- (1) اعیان الشیعه: 303/3؛ ابصار العین فی انصار الحسین: 145.
2- (2) عدی ابن حاتم طائی پسرهایش طرفات، طرفه، طریف و مطرف، هر سه تن در رکاب امیرالمؤمنین علیه السلام و به همراه وی کشته شدند و عدی که از اشراف کوفه بلکه عرب شمرده