- اشاره 9
- (ما - 1) انس بن حرث 9
- شیوۀ کارزار 11
- پیام من ای رهگذر! 13
- اشاره 30
- (مب - 2) حبیب بن مظاهر 30
- حبیب در کوفه پایتخت دولت علی علیه السلام 31
- حبیب از آتیه درخشان باخبر است 31
- حبیب و سخنرانی وی برابر مسلم بن عقیل 33
- کارگری حبیب در کوفه و در پیچ و خم راه کربلا 33
- دیر آمده، ولی به دوندگی تلافی می کند 34
- تأثیر سخن و حرکت بنی اسد 36
- حبیب به هر راهی تلاش می زند، اکنون به راهنمائی دیگرش بنگرید 37
- حبیب چرا این همه تلاش می زند؟ 38
- حبیب و سخنرانی برابر سپاه و دفاع 39
- حبیب خندان و گریان است! 40
- حبیب در جبه جنگ و حمایت از سخنرانی امام علیه السلام 41
- حبیب در سپاه امام علیه السلام خداوند پرچمی است 41
- حبیب هنگامی که بالای نعش مسلم بن عوسجه می آید افسرده است 42
- حبیب در سر نماز جنگ می کند تا کشته شود 43
- حسین علیه السلام در اندوه آن سرور و دشمن به دور آن سر 44
- پیامی از کوی حبیب 47
- اشاره 60
- (مج - 3) مسلم بن عوسجه سعدی اسدی 60
- مسلم و مراسله با حسین علیه السلام 61
- از حرص خدمت، اجنبی را پذیرفت 62
- جهاندار با فقد نمون شر گرفتار خطر است 63
- شب عاشورا، سخنرانی مسلم و نباختن بخت 64
- بیچارگی و پنهانی 64
- نص سخنانش یا پرتوی از آن شب 70
- خندق آتش و مسلم و شمر و امام علیه السلام 75
- شتاب امروز برای تلافی عقب افتادگی دیروز 76
- مسلم را میان غبار بجوئید، به پار اخگری برمی خورید که بر او خاکستر و غبار نیست 77
- برای ما جان می دهد دشمن به شادی ما به شیون 81
- اگر بخواهی مرا زنده کنی جلوی او بمیر 81
- پیامی از ثابتات الهیه 83
- سابقه اش 103
- اشاره 103
- (مد - 4) جبلَّه بن علی شیبانی 103
- پیامی 104
- (مه - 5) زیاد بن عُریب، ابوعمره همدانی صائدی 106
- اشاره 106
- شیوۀ کارزار 107
- به کربلا آمد 107
- پیامی به شنوندگان 108
- (مو - 6) حنظله بن اسعد شبامی 111
- اشاره 111
- حنظله در کربلا 112
- سخنان آتشین او 113
- حنظله دلسوزیش برای امام علیه السلام و بی پرواییش از دشمن، سخت در امام علیه السلام تأثیر می کند 114
- پیامی از پروانه ای 116
- اشاره 135
- (مز - 7) حبشی بن قیس بن سلمه، نهمی همدانی 135
- کی به کربلا آمد؟ 136
- پیامی به نیکنامی 136
- (مح - 8) عمار بن ابی سلامه، دالانی همدانی 137
- اشاره 137
- عمار در کاخ ابد و پیام به معماران دیگر 139
- (نا - 10) مالک بن عبد الله بن سریع بن جابر همدانی جابری 141
- (ن - 9) سیف بن حرث بن سریع بن جابر همدانی جابری 141
- اشاره 141
- دو قطرۀ اشک پربها 142
- پیام دو تن جوانمرد 144
- (لب - 11) شبیب مولای حرث بن سریع همدانی جابری 149
- اشاره 149
- پیامی از گمنامی 150
- (نج - 12) سُوار بن منعم 154
- اشاره 154
- پیام یک تن اسیر 155
- اشاره 163
- (ند - 13) عمرو بن عبد الله جندعی 163
- سه تن از اصحاب حسین علیه السلام در آخرین مرحله 164
- پیام یک تن عقب افتاده از کاروان 165
- اشاره 172
- (نو - 14) عمرو بن قرظه انصاری خزرجی 172
- پیامی از این سالار گرامی 178
- (نو - 15) نعیم بن عجلان انصاری خزرجی 192
- اشاره 192
- نعیم از کوفه می آید 198
- پیامی به ارباب نعمت 198
- اشاره 209
- (نح - 16) بشر بن عمرو حضرمی 209
- بشر در عین گذشت از پسر، در راه خدا به فرزند اظهار دلبستگی می نماید 211
- این مرد نازنین که پیک برایش آمده، بُشر است 211
- حسین علیه السلام در نوازش یک تن از یاران 214
- نص جوابش به امام علیه السلام با بشارتی از کوی شهیدان 219
- امام علیه السلام محمد بن بشر را به سراغ اسیری در ری و مازندران با پنج طاقه بُرد یمنی روانه می کند 225
- اما خود بشر تا کی با امام علیه السلام هست ؟ 226
- پیامی از کوی بشر یا نوید و بشارت 226
- (س - 18) عبد الرحمن بن عروه بن حراق غفاری 235
- (نط - 17) عبد الله بن عروه بن حراق غفاری 235
- اشاره 235
- شیوۀ کارزار 236
- با امام علیه السلام برادری می کنند و به کربلا می آیند 236
- شیوۀ کارزار 238
- امام علیه السلام و استقبال از تقاضای برادرانه 238
- یک تنند یا دو؟ 238
- پیام دو تن به یک زبان 240
- اشاره 250
- (سا - 19) عبد الله عمیر کلبی 250
- شیوۀ کارزار 252
- جنگ دیگرش 254
- بهترین تاکتیک یا شیوه کارزار 266
- کشته او در غبار دیگری پوشیده شد، زن او رفت که غبار از خونش پاک کند، خود در خون غلطید 266
- باید بی گناهش کشت 270
- پیامی از رزم دو تن مرد و زن یا مختصری از سوره احسن القصص 272
- اشاره 290
- (س - 20) سالم بن عمرو مولی بنی المدینه کلبی 290
- پیامی از ارکان تنومند 291
- (سج - 24) مقسط بن زهیر بن حرث تغلبی 303
- (سأ - 22) قاسط بن عبد الله بن زهیر بن حرث تغلبی و برادرش 303
- اشاره 303
- (سب - 23) کردوس بن زهیر بن حرث تغلبی و برادر دیگرش 303
- پیامی در استحکام اخوت 305
- (سد - 25) کنانه بن عتیق تغلبی 319
- اشاره 319
- پیامی به قهرمانان شجاعت 320
- اشاره 322
- کی به کربلا آمد؟ 322
- (سه - 26) امیه بن سعد طائی 322
- پیامی از مبدأ به معاد 323
- اشاره 327
- (سو - 27) حجاج بن بدر سعدی 327
- صورت آن نامه 334
- (سز - 28) قعنب بن عمر نمری 336
- اشاره 336
- پیامی از مهبط ملک یا آیین سخن و سخنوری 336
بسم الله الرحمن الرحیم
أثْنِی عَلیَ اللهِ أحْسَنَ الثَّنآءِ وَ أحْمَدَهُ عَلیَ السَّرآءِ وَ الضَّرّآءِ ألّلهُمَّ إنّی أحْمَدُک عَلی أن أکرَمْتَنا بِالنُّبُوَّهِ وَ عَلَّمتَنا الْقُرآن وفقَّهْتَنا فی الدِّین وَ جَعَلْتَ لَنا أسْماعاً و أبْصاراً وَ أفئِدَهً فَاجْعَلْنا مِنَ الشّاکرینَ...
أمَّا بَعْد فَإنّی لا أعْلَمُ أصْحاباً أوْفی و لاخَیراً مِنْ أصْحابی و لا أهْلَ بَیت أبَرَّ وَ لا أوْصَلَ و لا أفْضَلَ مِنْ أهلِ بَیْتی فَجَزاکمُ الله عَنّی أفْضَلَ الْجَزاء.(1)
(قطعه ای از خطبۀ شب عاشورا) «یا پرتوی از أشعۀ «حسین شهید» ارواحنا فداه»
1- (1) بحارالأنوار: 392/44، باب 37