فراتر از عرفان : خداشناسی فلسفی و عرفانی از نگاه وحی و عرفان صفحه 260

فصل هشتم: اوهام پیرامون اصاله الوجود و اصاله الماهیّه

معنای حقیقی اصالت وجود(1)

از ابتدای خلقت حضرت آدم ابو البشر تا کنون، اساس مکتب تمامی انبیای الهی؟عهم؟ و سایر عقلای عالم بر دعوت به سوی مخلوقیت جهان هستی، و اثبات حدوث، و موجود شدن آنها در پی آفرینش و ایجاد آفریدگار متعال بوده است.

افراد مقابل ایشان، پیوسته معتقد به ازلیت عالم و اصالت وجود و هستی اشیاء بوده، معنای خلقت و آفرینش را انکار کرده، و وجود عالم را ازلی و همیشگی و غیر مخلوق شمردهاند.

در این میان اهل فلسفه و عرفان هم معتقدند که:

1. آنچه در جهان خارج، واقعیت و عینیت و اصالت دارد حقیقتِ وجود نام دارد که حقیقتی لذاته (غیر مخلوق) و ازلی و ابدی میباشد، نه اشیاء و مخلوقاتی که آفریده خداوند متعال، و قابل وجود و عدم حقیقی باشند.

2. ماهیات و همه اشیای عالم، ظهورات و اشکال و صورت ها وجلوه های مختلفی هستند که از دگرگونی ها و تطورات همان حقیقت ازلی و ابدی و غیر قابل وجود و عدم که همان ذات داوند است حاصل می شوند، و در