فراتر از عرفان : خداشناسی فلسفی و عرفانی از نگاه وحی و عرفان صفحه 84

إنّ ما لا ثانی له لا یدخل فی باب الأعداد.(1)

موجودی که دوم ندارد در باب اعداد داخل نمی شود.)

این معنا "واحد حقیقی" نامیده می شود که وحدت و غیر قابل تعدد بودن، و نیز غیر قابل انقسام بودنِ آن لازمه حقیقت وجود آن است و به اعتبار و فرض ما بستگی ندارد.(2)

وحدت موهوم

فلسفه و عرفان را پندار بر این است که "واحد عددی" به معنای این است که شی ء "محدود" باشد، و "واحد حقیقی و غیر عددی" به معنای این است که شی ء "نامحدود و نامتناهی" باشد، لذا وحدت خداوند را از این جهت می داند که می گوید: نامتناهی بودنِ ذات خداوند جایی برای وجود غیر او باقی نگذاشته، و هستی بی کرانِ او به جهت سعه وجودی و فراگیری مطلقش ذاتا قابل تعدد نیست.