چرا مرا آفریدند؟! صفحه 38

خسته نمی شوی، و از کثرت حوائج ایشان و برآوردن آن ها ملول نمی گردی، چرا که برآوردن حاجات تمام خلقت نزد تو در کم تر از چشم به هم زدنی است و بر تو کم تر و ناچیزتر از بال پشه ای می باشد...

خداوندا، دعای خود را طول دادم و تنگی دلم مرا بر آن واداشت در حالی که می دانم به اندازه نمک غذا از آن تو را کافی است، بلکه صرف نیت قلب من تو را کفایت می کند، و همین بس است که بنده با نیت صادقانه و زبانی راستین تنها بگوید: "ای خدای من " و آن گاه تو با او آن چنان باشی که خود آرزو می کند.(1)

... به حضرت ابی الحسن علیه السلام نوشتم که انسان می خواهد با امام خود آن در میان نهد که با پروردگار خود؟! در پاسخ نگاشتند: اگر حاجتی داشتی تنها لب از لب بگشای جوابت خواهد آمد.(2)

امام صادق علیه السلام می فرمایند:

هر کس وضوی نیکویی بگیرد، سپس دو رکعت نماز بخواند و رکوع و سجود آن را به طور کامل به جای آورد، پس از آن سلام داده ثنای الهی گفته و بر رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم درود و صلوات بفرستد، سپس حاجت خود را از خداوند بخواهد، روی به جایگاه حقیقی آورده است، و هر کس خیر را از جایگاه حقیقی آن بجوید ناامید نخواهد شد.(3)

نگرانی و تشویش چرا؟!

چه خوب است انسان در سخت ترین شدائد و گرفتاری ها این دعا و امثال آن را بخواند و در فرازهای آن اندیشه کند تا از تشویش و نگرانی نجات یافته، بلکه حاجت و گرفتاری خود را فراموش کند و خود را غرق در دریای مهر و عنایت بی پایانی یابد که او را از هر وحشت و هراسی ایمنی می بخشد، و به حفظ و حمایت بی انتهای الهی شادمان و مسرور می سازد:

بسم اللّه وصلی اللّه علی محمد وآله، وأفوض أمری إلی اللّه ، إن اللّه بصیر بالعباد، فوقاه اللّه سیئات ما مکروا. لا إله إلا أنت سبحانک إنی کنت من الظالمین. فاستجبنا له ونجیناه من الغم وکذلک ننجی المؤمنین. حسبنا اللّه ونعم الوکیل فانقلبوا بنعمه من اللّه وفضل لم یمسسهم سوء. ما شاء اللّه لا ما شاء الناس، ما شاء اللّه وإن کره الناس. حسبی الرب من المربوبین، حسبی الخالق من المخلوقین، حسبی الرازق من المرزوقین، حسبی اللّه رب العالمین، حسبی من هو حسبی، حسبی من لم یزل حسبی، حسبی من کان مذ کنت لم یزل حسبی، حسبی اللّه لا إله إلا هو، علیه توکلت وهو رب العرش العظیم.(4)

به نام خدا، و درود او بر محمد و خاندان او باد. "امر خویش را به خداوند واگذار می کنم، همانا خداوند به بندگان خود بصیر و آگاه است"، "پس خداوند او را از مکرهای ناروای ایشان حفظ فرمود"، "معبودی جز تو نیست، منزهی تو، و من از ستمکارانم". "پس او را اجابت نمودیم و از اندوه نجات بخشیدیم، و این گونه اهل ایمان را رهایی و نجات می دهیم". "خداوند ما را کفایت، و او بهترین وکیل است"، "پس به آن چنان فضل و نعمتی از سوی خداوند دست یافتند که هیچ گونه بدی به ایشان نرسید". آن چه خدا بخواهد، هیچ مانعی در مقابل انجام معصیت و هیچ قدرتی بر به جای آوردن طاعت نیست مگر به خداوند. آن چه خدا بخواهد نه آن چه مردمان بخواهند، آن چه خداوند بخواهد اگر چه مردمان ناپسند دارند. پروردگار مرا از

1- . صحیفه مهدیه، 27 _ 30، البلد الأمین، 401، مهج الدعوات، 291.
2- . ... کتبت إلی أبی الحسن علیه السلام : أن الرجل یحب أن یفضی إلی إمامه ما یحب أن یفضی إلی ربه، قال فکتب: إن کانت لک حاجه فحرک شفتیک فإن الجواب یأتیک. (بحارالانوار، 94 / 22 از کشف المحجه).
3- . من توضأ فأحسن الوضوء، ثم صلی رکعتین فأتم رکوعهما وسجودهما ثم سلم وأثنی علی اللّه عز وجل وعلی رسول اللّه صلی الله علیه وآله وسلم ثم سأل حاجته فقد طلب فی مظانه، ومن طلب الخیر فی مظانه لم یخب. (بحارالانوار 93 / 314 از مکارم الاخلاق).
4- . مفاتیح الجنان از عده الداعی.