- بخش اول: شناخت بهترین 1
- اشاره 1
- مقدمه 1
- معنای کمال، و شناخت برترین لذت و سرور 2
- تجلی اوج هدایت در رساترین کلام 4
- چرا اراده و اختیار؟! 6
- چرا عبادت و بندگی؟! 10
- چرا عبادت و بندگی؟! 11
- دنیا برتر است یا بهشت؟ 15
- چرا رنج و بلا و گرفتاری؟! 28
- بخش دوم: پاسخ گوی مهربان 31
- اشاره 31
- نگرانی و تشویش چرا؟! 38
- اشاره 47
- بخش سوم: کدام مهربان تر است و حکیم تر؟ 47
- عافیت بخواه نه بلا 57
- تو همانی که می خواهم! 59
- این گونه حل می شود 60
- راه را گم نکنیم 65
- بندگی شیاطین و انجام امور شگفت 66
- وقتی امام معصوم را کنار می زنند 70
- اشاره 73
- بخش چهارم: چرا همه را یکسان نیافریدند 73
- لطف است نه عدل 74
- روز قیامت معلوم خواهد شد 77
- عمل ناقص و ثواب کامل 80
- 1 . با اینکه معلوم بود چه خواهم کرد چرا مرا آفریدند؟ 85
- اشاره 85
- 3 . چرا مرا به سجود بر آدم امر کردند؟ 88
- 4 . چرا مرا لعنت کرده، از بهشت راندند؟ 88
- 5 . چرا مرا به بهشت راه دادند؟! 90
- 6 . چرا مرا بر فرزندان آدم مسلط کردند؟! 91
- 7 . چرا وقتی که مهلت خواستم مهلتم دادند؟! 92
- بخش ششم: آخرت نه دنیا 94
«ولقد أرسلنا إلی أمم من قبلک فأخذناهم بالبأساء والضراء لعلهم یتضرعون * فلولا إذ جائهم بأسنا تضرعوا ولکن قست قلوبهم وزین لهم الشیطان ما کانوا یعملون * فلما نسوا ما ذکروا به فتحنا علیهم أبواب کل شیء حتی إذا فرحوا بما أوتوا أخذناهم بغته فإذا هم مبلسون».(1)
به تحقیق رسولان خود را به سوی امت های قبل از تو فرستادیم و ایشان را به سختی و دشواری گرفتار ساختیم که شاید به سوی ما بازگشت و تضرع و زاری کنند، پس چرا زمانی که سختی ما در رسید تضرع نکردند بلکه دل های ایشان سنگ شد و شیطان اعمالشان را برایشان زینت داد، پس چون پندهایی را که داده شده بودند فراموش کردند همه درها را بر ایشان گشودیم به گونه ای که به آن شاد شدند پس ناگهان ایشان را گرفتیم و در اندوه ندامت فرو ماندند.
و می فرماید:
«من یعمل سوء یجز به».(2)
هر کسی بدی به انجام آرد، به سزای آن خواهد رسید.
رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم می فرمایند:
ساعات الهموم ساعات الکفارات.(3)
لحظات اندوه و غم، لحظات کفاره و آمرزشند.
و نیز می فرمایند:
ساعات الوجع یذهبن ساعات الخطایا.(4)
ساعات درد و رنج، ساعات خطاها و لغزش ها را از میان می برند.
امیرالمؤمنین علیه السلام می فرمایند:
از گناهان بپرهیزید که هیچ گرفتاری و نقصان در رزقی نیست مگر این که به سبب گناه و معصیت می باشد.(5)
و می فرمایند:
آگاه باشید که خداوند خلق را در معرض امتحان قرار داده است، نه این که از اسرار باطن و خفایای وجود ایشان خبر نداشته باشد، بلکه برای این که ایشان را بیازماید که کدامشان بهتر عمل می کنند.(6)
و نیز:
خداوند هیچ بنده مؤمنی را در این دنیا عقاب نفرمود مگر این که بخشنده تر و بزرگوارتر و کریم تر از آن است که در قیامت دوباره عقوبتش کند.(7)
1- . انعام، 42 _ 44
2- . نساء، 123.
3- . الفقیه، 4 / 393؛ بحارالانوار، 67 / 244.
4- . بحارالانوار، 67 / 244؛ مستدرک الوسائل؛ 2 / 61.
5- . توقوا الذنوب فما من بلیه ولا نقص رزق إلا بذنب. (خصال، 2 / 158؛ بحارالانوار، 73 / 350).
6- . ألا إن اللّه قد کشف الخلق کشفه، لا أنه جهل ما أخفوه من مصون أسرارهم ومکنون ضمائرهم، ولکن لیبلوهم أیهم أحسن عملاً، فیکون الثواب جزاء والعقاب بواء. (نهج البلاغه، 200).
7- . ما عاقب اللّه عبدا مؤمنا فی هذه الدنیا إلا کان أحلم وأمجد وأجود وأکرم من أن یعود فی عقابه یوم القیامه. (بحارالانوار، 81 / 179؛ تحف العقول، 213).