- اشاره 1
- مقدمه 1
- بخش اول: شناخت بهترین 1
- معنای کمال، و شناخت برترین لذت و سرور 2
- تجلی اوج هدایت در رساترین کلام 4
- چرا اراده و اختیار؟! 6
- چرا عبادت و بندگی؟! 10
- چرا عبادت و بندگی؟! 11
- دنیا برتر است یا بهشت؟ 15
- چرا رنج و بلا و گرفتاری؟! 28
- اشاره 31
- بخش دوم: پاسخ گوی مهربان 31
- نگرانی و تشویش چرا؟! 38
- اشاره 47
- بخش سوم: کدام مهربان تر است و حکیم تر؟ 47
- عافیت بخواه نه بلا 57
- تو همانی که می خواهم! 59
- این گونه حل می شود 60
- راه را گم نکنیم 65
- بندگی شیاطین و انجام امور شگفت 66
- وقتی امام معصوم را کنار می زنند 70
- بخش چهارم: چرا همه را یکسان نیافریدند 73
- اشاره 73
- لطف است نه عدل 74
- روز قیامت معلوم خواهد شد 77
- عمل ناقص و ثواب کامل 80
- 1 . با اینکه معلوم بود چه خواهم کرد چرا مرا آفریدند؟ 85
- اشاره 85
- 3 . چرا مرا به سجود بر آدم امر کردند؟ 88
- 4 . چرا مرا لعنت کرده، از بهشت راندند؟ 88
- 5 . چرا مرا به بهشت راه دادند؟! 90
- 6 . چرا مرا بر فرزندان آدم مسلط کردند؟! 91
- 7 . چرا وقتی که مهلت خواستم مهلتم دادند؟! 92
- بخش ششم: آخرت نه دنیا 94
امام صادق علیه السلام می فرمایند:
مؤمن دو گونه است یکی مؤمنی که به هر شرطی که خداوند با او نموده وفا کرده است پس چنین مؤمنی با پیامبران و صدیقان و شهیدان و نیکان است _ و چه خوب رفیق هایی هستند اینان _ مؤمنی که این گونه باشد از کسانی است که برای دیگران شفاعت می کند نه اینکه کسی برای او شفاعت کند و هراس دنیا و آخرت به چنین مؤمنی نمی رسد، اما مؤمنی که لغزش کرده، مثل گیاه نرم و لطیف تازه روییده است که
باد او را به هر طرف می کشاند. و این کسی است که هراس دنیا و آخرت به او می رسد و برای او شفاعت می شود و او بر خیر است.(1)
و می فرمایند:
خداوند بر اساس عدل و حکمت خویش آسایش و شادابی را در یقین و خشنودی از خویش، و نگرانی و حزن را در شک و بی ایمانی قرار داده است پس از خداوند راضی و در برابر امر او تسلیم باشید.(2)
امام رضا علیه السلام می فرمایند:
مردی در بنی اسرائیل چهل سال خداوند را عبادت کرد ولی عبادتش پذیرفته نشد، پس به خود گفت: آن چه به سرت می آید نیست مگر از جانب خود تو! پس خداوند به او پیام فرستاد که این سرزنشی که خودت را کردی از عبادت چهل ساله تو برتر است.(3)
بخش چهارم: چرا همه را یکسان نیافریدند
اشاره
لطف است نه عدل
روز قیامت معلوم خواهد شد
عمل ناقص و ثواب کامل
علت تفاوت مخلوقات، و کم و زیاد عطایای خداوند به ایشان چیست؟! چرا همه یکسان آفریده نشده اند و به برخی از بندگان کمتر و به برخی دیگر امکانات و نعمت های بیش تری داده شده است؟!
1- . المؤمن مؤمنان: مؤمن وفی للّه بشروطه التی اشترطها علیه، فذلک مع النبیین والصدیقین، والشهداء، والصالحین، وحسن اولئک رفیقا، وذلک ممن یشفع، ولا یشفع له، وذلک ممن لا یصیبه أهوال الدنیا ولا أهوال الآخره، ومؤمن زلت به قدم کخامه الزرع کیف ما کفته الریح انکفی، وذلک من تصیبه أهوال الدنیا وأهوال الآخره، ویشفع له وهو علی خیر. (کافی، 2 / 248؛ بحارالانوار، 64 / 192).
2- . إن اللّه بعدله وحکمته وعلمه جعل الروح والفرح فی الیقین والرضا عن اللّه وجعل الهم والحزن فی الشک، فارضوا عن اللّه وسلموا لأمره. (التمحیص، 59؛ بحارالانوار، 68 / 152).
3- . إن رجلا کان فی بنی إسرائیل عبد اللّه تبارک وتعالی أربعین سنه، فلم یقبل منه فقال لنفسه: ما أتیت إلا منک، ولا أکدیت إلا لک، فأوحی اللّه تبارک وتعالی إلیه: ذمک نفسک أفضل من عباده أربعین سنه. (بحارالانوار، 68 / 228 از قرب الاسناد، 231).