چرا مرا آفریدند؟! صفحه 80

و این احترام و اکرام تا به آنجا است که به کسی که در دنیا با فقر زندگی کرده است خطاب می شود:

اینک به تو و هر بنده ای که چون تو باشد هفتاد برابر آن چه به اهل دنیا از اول عمر آن تا روز انقضایش داده ام عطا می کنم!(1)

در این جا تذکر این نکته نیز لازم است که بدانیم ابتلائات و گرفتاری ها و مصائب اهل بیت علیهم السلام بر خلاف دیگران هرگز به علت کوتاهی و تقصیری که از ایشان سر زده باشد نیست، بلکه همان علتی که برای نیکو بودن تکلیف و امر و نهی خداوند بیان داشتیم _ یعنی لذت احساس شرافت نفسانی، و به کمال رسیدن لذت بهره وری از پاداش های الهی در مقابل عمل نیکوی اختیاری و تحمل سختی ها و شداید _ در مورد ایشان نیز صادق است.

علی ابن رئاب گوید:

... از امام صادق علیه السلام در مورد این آیه: "آن چه به شما می رسد دست آورد عمل خودتان است" پرسیدم، فرمودند: آیا گمان می کنی آن چه که به امیرالمؤمنین و اهل بیت آن حضرت رسید در ازای اعمالشان بود و حال این که ایشان پاکان معصوم بودند؟! همانا رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم در هر روز صد بار استغفار می نمودند بدون این که گناهی انجام داده باشند. خداوند اولیای خود را به مصائب و گرفتاری ها دچار می گرداند تا بدون این که گناهی انجام داده باشند به ایشان اجر و پاداش عنایت فرماید.(2)

و نیز در دعای ندبه می خوانیم:

خداوندا، تو را بر حکم و قضایت در باره اولیایت _ آن ها که ایشان را برای خود و دین خود برگزیدی _ سپاس گوییم چرا که برای ایشان پاداش جزیل نعمت های ابدی و بدون زوال خود را اختیار فرمودی... پس آن ها که _ از خاندان پیامبرت _ کشته شدند، کشته شدند؛ و آن ها که اسیر شدند، اسیر شدند؛ و آن ها که رانده گشتند، رانده گشتند؛ و قضا درباره ایشان همان سان جریان یافت که امید به پاداش نیکو اقتضا می کرد.(3)

عمل ناقص و ثواب کامل

با این که وظایف و تکالیف انبیا و امامان علیهم السلام بسیار سنگین است اما می بینیم که جود و تفضل و رحمت بی انتهای الهی برای دیگران راه هایی قرار داده است که با عمل ناقص خود در بهشت هم جوار ایشان و در درجه آنان (البته نه هم درجه ایشان) باشند.

1- . لک ولکل عبد منکم مثل ما أعطیت أهل الدنیا منذ کانت الدنیا إلی أن انقضت الدنیا سبعون ضعفا. (کافی 2 / 261؛ بحارالانوار، 72 / 11).
2- . ... سألت أبا عبد اللّه علیه السلام عن قول اللّه «وما أصابکم من مصیبه فبما کسبت أیدیکم»؟ قال: أرأیت ما أصاب علیا وأهل بیته هو بما کسبت أیدیهم وهم أهل طهاره معصومین؟ قال: إن رسول اللّه صلی الله علیه وآله وسلم کان یتوب إلی اللّه ویستغفره فی کل یوم مأه مره من غیر ذنب. إن اللّه یخص أولیائه بالمصائب لیأجرهم علیها من غیر ذنب. (کافی 2 / 450؛ بحارالانوار، 81 / 180).
3- . اللهم لک الحمد علی ما جری به قضائک فی أولیائک الذین استخلصتهم لنفسک ودینک إذ اخترت لهم جزیل ما عندک من النعیم المقیم الذی لا زوال له ولا اضمحلال ... فقتل من قتل، وسبی من سبی، وأقصی من اقصی، وجری القضاء لهم بما یرجی له حسن المثوبه. (بحارالانوار، 99 / 106، "دعای ندبه").