تاملی در نظریه اصالت وجود و وحدت وجود صفحه 108

اصالت عدم تشبیه یا قاعدۀ تباین بین خالق تعالی و مخلوق

بعد از اثبات مرجعیتِ قرآن و عترت علیهم السلام در مباحث عقایدی و دفع شبهات از آن ، هنگامی که به کتاب و سنت مراجعه می کنیم مشاهده می نمائیم که در باب شناخت حق تعالی دو ملاک را معرّفی نموده اند .

1 _ نفی تعطیل .

2 _ نفی تشبیه .

ملاک اوّل مربوط به مباحث اثبات صانع می باشد که در موضع دیگری آن را بررسی می کنیم .

اکنون بحث در ضابط دوم است که از مجموع آیات و روایات متواتره ای که صراحت در نفی تشبیه بین خالق تعالی و مخلوق دارد می توان قاعده ای اساسی و بسیار مهمّ تأسیس کرد تا اصل و مرجع در ابحاث توحیدی قرارگیرد که آن اصل عبارتست از قاعده تباین یا اصالت عدم تشبیه که مبرهن به براهین عقلیه می باشد .

ادلّه آن عبارتست از :

1 _ آیات قرآنی .

2 _ روایات معصومین علیهم السلام .