کتابخانه بالقرآن

ستارگان هدایت : مناظره ای پیرامون ضرورت حجت الهی صفحه 6

صفحه 6

باقرپورکاشانی: این نگرش زمانی درست است که انسان به نبود نبی و «حجت الهی»(1) یا ناتوانی در شناساییِ او یقین داشته باشد.

دکتر امیر ضمیری: منظور شما از نبی کیست؟

تعریف اصطلاحی «نبی»

باقرپورکاشانی: نبی(2)

فردی کامل است که به فرمان آفریدگار، کلام او را به ما می رساند. او واسطه ای است بین انسان و پروردگار تا قوانین و دستوراتی را که

1- . «حجّت آن چیزی است که بر صحت یکی از دو طرف نقیض، مثل وجود و عدم چیزی، به آن استدلال و احتجاج می شود؛ همچنین دلالتی است که بیانگر راه مستقیم باشد و حجج الهی (حجت های خدا) هر چیزی است که خدا به آن بر بندگان خود احتجاج نماید، یا بندگان خود را به وسیله آن به سوی خود هدایت کرده باشد» (لطف الله صافی گلپایگانی، معرفت حجت خدا، ص59).
2- 2. واژه «نبی» (Prophet) از دیدگاه لغوی ممکن است از یکی از ریشه های زیر گرفته شده باشد: * نَبَاوَه (نَبْوَه) به معنای: «بلندی و ارتفاع»؛ چون مقام و جایگاهش بلند و آشکار است. * نَبِیّ به معنای: «طریق و راه»؛ چون وسیله و راهبر به سوی خداوند متعال است. * نَبَأ به معنای: «خبر»؛ چون از خداوند متعال خبر می دهد. (نک : محمدباقر مجلسی، مرآه العقول، ج 2، ص281؛ مسعودبن عمر تفتازانی، شرح المقاصد، ج 5، ص5). «عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ: قَالَ أَعْرَابِیٌّ لِرَسُولِ اللَّهِ(صلی الله علیه و آله): السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا نَبِی ءَ اللَّهِ. قَالَ: لَسْتُ بِنَبِی ءِ اللَّهِ وَ لَکِنِّی نَبِیُّ اللَّهِ؛ عربی بیابان گرد به رسول خدا(صلی الله علیه و آله) گفت: درود بر تو ای خبردهنده خدا. حضرت فرمودند: من «نبیءالله» نیستم بلکه «نبیّ الله» (کسی که خداوند او را بلند مرتبه ساخته) هستم». شیخ صدوق(رحمه الله علیه) پس از نقل این حدیث بیان می دارد: «النُّبُوَّهُ لَفْظٌ مَأْخُوذٌ مِنَ النَّبْوَهِ وَ هُوَ مَا ارْتَفَعَ مِنَ الْأَرْضِ، فَمَعْنَی النُّبُوَّهِ الرِّفْعَهُ وَ مَعْنَی النَّبِیِّ الرَّفِیعُ؛ نبوّت واژه ای است که از «نَبْوَه» گرفته شده که آن عبارت است از: هر جای زمین که برآمده و بلند باشد. بنابراین نبوت یعنی: بلند مرتبه شدن و والایی، و نبیّ یعنی: بلند مرتبه و والا» (محمدبن علی بن بابویه (شیخ صدوق)، معانی الأخبار، ص114).