چه کسانی نمی فهمند؟!: گویا و رسا در نقد عرفان التقاطی و تفکرات یونانی صفحه 103

شاهد بازی در تصوف

اهل تصوف، عشق مجازی را پله ای برای رسیدن به عشق حقیقی می دانند و در آثار و نوشته ها به ویژه دیوان اشعار آنان، به فراوانی از زن و چهره های زیبا و عشق و دلدادگی به آنان سخن گفته اند و ادعا دارند که ظاهر این سخنان و اشعار عاشقانه، درباره زیبارویان است و حقیقت و باطن آن در رابطه با خداست!! آنان سپس پا را فراتر می گذارند و مدعی می شوند که یک عارف سالک در مرحله ای از سیر و سلوکش با نظر نمودن در چهره کودکان و زنان زیباروی، خدا را می بیند و معرفتش افزون می گردد!!

و باز پا را فراتر می گذارند و با این بهانه باطل که از هوای نفسانی سرچشمه گرفته است مبادرت به کارهایی می نمایند که در شرع از گناهان کبیره و مفاسد بزرگ محسوب می گردد؛ اما آنان با این تفکر باطل که «به حقیقت رسیده اند و شریعت از آنان باطل گشته است»، کارهای خود را موجه جلوه می دهند!!

آنان اینگونه اعمال زشت را پس از وصول نه تنها حرام نمی دانند، بلکه آن را آینه ای می دانند که جمال حق را در آن می بینند و با این عمل ننگینی که انجام می دهند با کمال بی شرمی می گویند: «فاعل این عمل، توجهی به عملش ندارد و این عملش را آینه و وسیله برای رؤیت حق می بیند و در حقیقت تمام توجهش به خداست، و شخص فاعل، خدا را در صورت این معشوق مجازی می بیند!!»