چه کسانی نمی فهمند؟!: گویا و رسا در نقد عرفان التقاطی و تفکرات یونانی صفحه 191

ذَرَأَهُمْ عَلَیٰ مَعرِفَه أنَّهُ رَبَّهُم وَ لَو لا ذٰلِکَ لَمْ یَعْلَموا حینَ سُئِلوا مِنْ رَبِّهِم وَ لا مِنْ رازِقِهِم.(1)

آنها را بر معرفت اینکه او پروردگارشان است آفرید و اگر این نبود، وقتی از پروردگارشان و روزی دهنده شان پرسیده می شود، نمی توانستند پاسخ دهند.

3. خداوند به مخلوقش معرفی نمی گردد و مخلوق گزارشی از خالق نمی دهد

خداوند به مخلوقش شناخته نمی شود، بلکه این مخلوق است که به خدا شناخته می شود. یعنی اگر منظور از آنچه که به عنوان «برهان نظم» در حکمت و کلام و دیگر روش های معرفتی بیان شده است، اثبات وجود خداوند باشد، این برهان صحیح است ولی اگر منظور از بیان «برهان نظم» کسب معرفت و شناخت نسبت به خدا باشد، غلط است. در روش اهل بیت عَلَیهِمُ السَّلام مخلوق گزارشی از خالق و آیه گزارشی از ذوالایه در بر ندارد. برای روشن شدن موضوع به مثالی توجه کنید. (هرچند خداوند از مثال های ما برتر است، لکن برای تقریب ذهن این مثال مطرح می شود). مثلاً فرض کنید روی تخته سیاه کلمه «آب» نوشته شده است. آیا با دیدن این کلمه می توان خصوصیات نویسنده