- مقدّمه 2
- فصل اول: وحدت وجود و موجود 5
- فصل دوم: بیان برخی از سخنان ابن عربی و تابعان وی در وحدت وجود 19
- فصل سوم: مقام بت پرستی در دیدگاه عرفای صوفیه 41
- فصل چهارم: قداست شیطان در عرفان 53
- اشاره 67
- فصل پنجم: برخی دیگر از انحرافات عرفای صوفی 67
- لذت در جهنم 95
- شاهد بازی در تصوف 103
- اشاره 111
- بخش دوم: نقد کتابچه ای که به خیال نویسنده بت پرستی را علمی نموده است 111
- مقدّمه 112
- دفتر اول: گوساله پرستی در بیانات ابن عربی و شارح آن 114
- برخی از نقدهای ما 114
- بخش سوم: عرفان حقیقی و توحید در مکتب نورانی خاندان عصمت و طهارت عَلَیهِمُ السَّلام 171
- اشاره 171
- فصل اول: شاخص های عرفان اهل بیت عَلَیهِمُ السَّلام 172
- اشاره 184
- فصل دوم: خداشناسی و معارف توحیدی در مکتب نورانی خاندان عصمت و طهارت عَلَیهِمُ السَّلام 184
- 1. معرفت، صنع و موهبت الهی است و انسان بدون کمک الهی به آن راهی ندارد 187
- 2. انسان بر فطرت توحید و اسلام خلق شده است 190
- 3. خداوند به مخلوقش معرفی نمی گردد و مخلوق گزارشی از خالق نمی دهد 191
- 4. معرفت خدا خارج از دو حد تشبیه و تعطیل است 194
- 5. خداوند به حواس ظاهری و باطنی شناخته نمی شود 199
- 6. خداوند از خلقش خالی است و خلقش هم از خدا خالی هستند 204
- 7. اسماء و صفات خداوند توقیفی است 209
- 8. نهی از تکلم و تفکر در ذات خدا 211
- 9. کمالات و صفات انسان و دیگر موجودات غیر از کمالات و صفات الهی است و فقط در اسم مشترکند و در معنا مختلف 213
- اشاره 216
- 10. توحید ذاتی، صفاتی و فعلی از دیدگاه عرفان و تصوف و خاندان عصمت و طهارت عَلَیهِمُ السَّلام 216
- 1. توحید ذاتی: 217
- 2. توحید صفاتی: 217
- 3. توحید افعالی: 219
- نتیجه گیری و جمع بندی 221
- و کلام آخر: 226
- اشاره 227
- بخش چهارم: مخالفت استوانه های علمای تشیع در برابر جریان تصوف و فلسفه یونان 227
- فصل اول: رد تصوف در کلام معصومین عَلَیهِمُ السَّلام و علمای شیعه 228
- فصل دوم: سرچشمه های تصوف منتسب به اسلام 236
- فصل سوم: دیدگاه علمای بزرگ تاریخ تشیع درباره فلسفه 242
- اشاره 242
- هشام بن حکم (متوفای 199 ق) 243
- فضل بن شاذان نیشابوری (متوفای 260 ق) 244
- حسن بن موسی نوبختی (300 ق) 244
- قطب الدین راوندی (متوفای 573 ق) 245
- ابوالمکارم حمزه بن علی بن زهره حلبی (متوفای 585 ق) 245
- شیخ مفید (متوفای 413 ق) 245
- علامه حلی (متوفای 726 ق) 246
- سیدبن طاووس (متوفای 664 ق) 246
- شیخ بهایی (م 1031 ق) 247
- شهید ثانی (متوفای 966 ق) 247
- ملامحسن فیض کاشانی (متوفای 1091 ق) 248
- ملامحمد طاهر قمی (متوفای 1098 ق) 249
- علامه مجلسی (متوفای 1111 ق) 250
- علامه بحرالعلوم (متوفای 1212 ق) 251
- میرزای قمی (متوفای 1231 ق) 252
- ملااحمد نراقی (متوفای 1245 ق) 253
- صاحب جواهر (متوفای 1266 ق) 254
- شیخ انصاری (متوفای 1281) 254
- علامه وحید بهبهانی 255
- آیت اللّه بروجردی (متوفای 1380 ق) 255
- علامه محمدرضا مظفر (متوفای 1388 ق) 256
- آیت اللّه سید ابوالقاسم خویی (متوفای 1413 ق) 256
- امام خمینی رحمه الله 257
- آیت اللّه صافی گلپایگانی 258
- فصل چهارم: آیا فیلسوفان یونان باستان موحد بودند؟!! 261
- معرفی نویسنده و برخی از آثار وی 281
1. توحید ذاتی:
با توجه به احادیث نورانی که از خاندان عصمت و طهارت عَلَیهِمُ السَّلام مطرح شد و صدها روایات معتبر دیگر، خداوند در ذات خویش یگانه است و هیچ شبیه و نظیری ندارد.
اما در دیدگاه اهل عرفان اصطلاحی و تصوف، توحید ذاتی به این معناست که در هستی به غیر از یک ذات، ذات دیگری وجود ندارد و آن ذات خداوند است. همان گونه که مطرح شد می گویند: تمام اشیاء تطورات همان ذات واحدند و به جز ذات خداوند هیچ موجودی هستی ندارد. می گویند: آسمان، زمین، انسان، حیوان، درخت و دیگر اشیاء ظهور همان ذات واحد است و هیچ فرقی بین خداوند و اشیاء نیست مگر در اطلاق و تقیید.
سخن عرفا و متصوفه در توحید ذاتی مغایرت کامل با تعالیم خاندان عصمت و طهارت عَلَیهِمُ السَّلام دارد. طبق تعالیم خاندان عصمت و طهارت عَلَیهِمُ السَّلام اشیاء غیر خدا هستند و هیچ سنخیتی بین ذات خداوند متعال و اشیاء نیست، اما عرفا می گویند: اشیاء عین ذات خداوند هستند.
2. توحید صفاتی:
طبق تعالیم نورانی خاندان عصمت و طهارت عَلَیهِمُ السَّلام توحید صفاتی به این معناست که همان طور که خداوند در ذات خود یگانه و بی همتاست در صفات نیز یگانه است. براساس این معنا از توحید صفاتی، هرچند برخی از صفات برای مخلوقات نیز به کار می رود، این اشتراک فقط در لفظ مشهود است و خداوند در حقیقتِ این صفات، یگانه و بی نظیر است.
امام علی عَلَیهِ السَّلام می فرماید: