- مقدّمه 2
- فصل اول: وحدت وجود و موجود 5
- فصل دوم: بیان برخی از سخنان ابن عربی و تابعان وی در وحدت وجود 19
- فصل سوم: مقام بت پرستی در دیدگاه عرفای صوفیه 41
- فصل چهارم: قداست شیطان در عرفان 53
- فصل پنجم: برخی دیگر از انحرافات عرفای صوفی 67
- اشاره 67
- لذت در جهنم 95
- شاهد بازی در تصوف 103
- بخش دوم: نقد کتابچه ای که به خیال نویسنده بت پرستی را علمی نموده است 111
- اشاره 111
- مقدّمه 112
- برخی از نقدهای ما 114
- دفتر اول: گوساله پرستی در بیانات ابن عربی و شارح آن 114
- اشاره 171
- بخش سوم: عرفان حقیقی و توحید در مکتب نورانی خاندان عصمت و طهارت عَلَیهِمُ السَّلام 171
- فصل اول: شاخص های عرفان اهل بیت عَلَیهِمُ السَّلام 172
- اشاره 184
- فصل دوم: خداشناسی و معارف توحیدی در مکتب نورانی خاندان عصمت و طهارت عَلَیهِمُ السَّلام 184
- 1. معرفت، صنع و موهبت الهی است و انسان بدون کمک الهی به آن راهی ندارد 187
- 2. انسان بر فطرت توحید و اسلام خلق شده است 190
- 3. خداوند به مخلوقش معرفی نمی گردد و مخلوق گزارشی از خالق نمی دهد 191
- 4. معرفت خدا خارج از دو حد تشبیه و تعطیل است 194
- 5. خداوند به حواس ظاهری و باطنی شناخته نمی شود 199
- 6. خداوند از خلقش خالی است و خلقش هم از خدا خالی هستند 204
- 7. اسماء و صفات خداوند توقیفی است 209
- 8. نهی از تکلم و تفکر در ذات خدا 211
- 9. کمالات و صفات انسان و دیگر موجودات غیر از کمالات و صفات الهی است و فقط در اسم مشترکند و در معنا مختلف 213
- اشاره 216
- 10. توحید ذاتی، صفاتی و فعلی از دیدگاه عرفان و تصوف و خاندان عصمت و طهارت عَلَیهِمُ السَّلام 216
- 1. توحید ذاتی: 217
- 2. توحید صفاتی: 217
- 3. توحید افعالی: 219
- نتیجه گیری و جمع بندی 221
- و کلام آخر: 226
- بخش چهارم: مخالفت استوانه های علمای تشیع در برابر جریان تصوف و فلسفه یونان 227
- اشاره 227
- فصل اول: رد تصوف در کلام معصومین عَلَیهِمُ السَّلام و علمای شیعه 228
- فصل دوم: سرچشمه های تصوف منتسب به اسلام 236
- فصل سوم: دیدگاه علمای بزرگ تاریخ تشیع درباره فلسفه 242
- اشاره 242
- هشام بن حکم (متوفای 199 ق) 243
- حسن بن موسی نوبختی (300 ق) 244
- فضل بن شاذان نیشابوری (متوفای 260 ق) 244
- ابوالمکارم حمزه بن علی بن زهره حلبی (متوفای 585 ق) 245
- شیخ مفید (متوفای 413 ق) 245
- قطب الدین راوندی (متوفای 573 ق) 245
- سیدبن طاووس (متوفای 664 ق) 246
- علامه حلی (متوفای 726 ق) 246
- شهید ثانی (متوفای 966 ق) 247
- شیخ بهایی (م 1031 ق) 247
- ملامحسن فیض کاشانی (متوفای 1091 ق) 248
- ملامحمد طاهر قمی (متوفای 1098 ق) 249
- علامه مجلسی (متوفای 1111 ق) 250
- علامه بحرالعلوم (متوفای 1212 ق) 251
- میرزای قمی (متوفای 1231 ق) 252
- ملااحمد نراقی (متوفای 1245 ق) 253
- صاحب جواهر (متوفای 1266 ق) 254
- شیخ انصاری (متوفای 1281) 254
- علامه وحید بهبهانی 255
- آیت اللّه بروجردی (متوفای 1380 ق) 255
- علامه محمدرضا مظفر (متوفای 1388 ق) 256
- آیت اللّه سید ابوالقاسم خویی (متوفای 1413 ق) 256
- امام خمینی رحمه الله 257
- آیت اللّه صافی گلپایگانی 258
- فصل چهارم: آیا فیلسوفان یونان باستان موحد بودند؟!! 261
- معرفی نویسنده و برخی از آثار وی 281
علامه بحرالعلوم (متوفای 1212 ق)
علامه سید مهدی طباطبایی ملقب به بحرالعلوم، از عالمان و فقیهان بنام قرن دوازدهم و سیزدهم است. محدّث نوری در خاتمه مستدرک الوسائل با عظمت تمام از وی در همه ابعاد یاد کرده و او را صاحب کرامات و از جمله کسانی که به ملاقات حضرت ولی عصر عَلَیهِ السَّلام نائل آمده، دانسته است.
این عالم وارسته در اجازه اش به یکی از شاگردان خود، پس از ذکر این نکته که علمای سلف به احادیث اهل بیت عَلَیهِمُ السَّلام اعتنای ویژه ای داشتند، می نویسد:
«فَخَلَفَ مِنْ بَعْدِهِمْ خَلْفٌ أَضَاعُوا الصَّلاَهَ وَ اتَّبَعُوا الشَّهَوَاتِ»(1)
1- سوره مریم، آیه 59.