چه کسانی نمی فهمند؟!: گویا و رسا در نقد عرفان التقاطی و تفکرات یونانی صفحه 252

برخی که از علم و علمای حقیقی کناره گیری نموده، ویرانی را آبادی جلوه دادند؛ حساب را فراموش و در طلب سراب برآمده و ساکن برهوت گشتند و به خوشی های گذران زمان دل خوش داشتند … از جمله اینان کسانی اند که بر جهالت برگرفته از سردمداران کفر و گمراهی که منکر نبوت و رسالت هستند حکمت و علم نهادند و صاحبان این حکمت و علم دروغین را [چون سقراط و افلاطون و …] امام و رهبر خویش گرفتند و اقوال و آراء آنان را اگر چه مخالف نص قرآن بود، پذیرفتند و هر آنچه را که آنان بدان قائل نبودند، اگرچه آن عین حق و صواب بود، انکار کردند.(1)

میرزای قمی (متوفای 1231 ق)

این دانشمند نامی و فقیه و اصولی برجسته درباره فیلسوفان می گوید:

قواعد ایشان [فلاسفه] با طریقه اسلام موافقت نمی کند، نه معراج جسمانی با استحاله خرق و التیام افلاک [فلاسفه] می سازد و نه سواری ملائکه با اسبان ابلق با روحانیت، بلکه تجرد جمیع ملائکه می سازد، نه جبرئیل کنایه از عقل فعال بودن و [به قول فلاسفه] وحی الهی عبارت از اتصال نفس پیغمبر به عقل عاشر و دانشمند شدن [با تعالیم دین] می سازد، و