انسان کلید اسرار هستی صفحه 13

اگر آدمی به چشم است و دهان و گوش و بینی

چه میان نقش دیوار، میان آدمیت

خوروخواب وخشم وشهوت، شغب است وجهل و ظلمت

حیوان خبر ندارد ز جهان آدمیت

به حقیقت آدمی باش و گرنه مرغ باشد

که همی سخن بگوید به زبان آدمیت

مگر آدمی نبودی که اسیر دیو ماندی

که فرشته ره ندارد به مکان آدمیت

اگر این درنده خویی ز طبیعتت بمیرد

همه عمر زنده باشی به روان آدمیت

رسد آدمی به جایی که به جز خدا نبیند

بنگر تا چه حد است مکان آدمیت

طیران مرغ دیدی، تو ز پای بند شهوت

به درآی تا ببینی طیران آدمیت

نه بیان فضل کردم که نصیحت تو گفتم

هم از آدمی شنیدیم بیان آدمیت

سعدی

کرم کند بی دریغ، عطا کند بی سؤال

سپاس و ستایش خداوندی را سزاست که لحظه ای نظر عنایتش را از بندگان خود برنداشته و توفیقات و تأییدات خود را شامل حال مجاهد حقیقی و پویای حقیقت نموده و می نماید.

هرگونه تعریفی که درباره عظمت او می شود، در حقیقت تعریف ناقص فرد است نه ماهیت و هویت او.

ما چون فانی هستیم می گوییم خداوند جاویدان است، چون نادان هستیم می گوییم خداوند داناست و چون نمی توانیم درهمه جا باشیم می گوییم خداوند در همه وقت و همه جا است. این تعریف هایی که ناشی از کوتهی فکر، نادانی و نقصان ماست، خداوند را معرفی نمی کند؛ حتّی بزرگ ترین افکار جهان هم نمی تواند ماهیت و هویت او را فرض و تصور نماید. با این که ما نمی توانیم هرگز به اسرار بزرگ هستی و الوهیت دست یابیم، اما نباید از کسب معلومات باز بمانیم تا حداقل از میزان جهالتمان اندکی کاسته شود. سخنان بزرگان اهل معنی و استادان، بدون شک به ما کمک می کند تا اندکی چشم و گوشمان باز شود، بنابراین، نباید بدون مطالعه و تحقیق، آن ها را دور بیندازیم و