شبهای پیشاور در دفاع از حریم تشیع صفحه 233

«با خنده و تبسم رو بجانب حافظ نموده گفتم چون حرارت جناب شیخ بسیار» «قوی است و حربۀ بزرگی تهیه فرمودند!!اجازه فرمائید اول جواب ایشان را بدهم» «بعد جواب جنابعالی را عرض نمایم».

حافظ- بفرمائید ما هم برای استماع حاضر هستیم.

داعی- جناب شیخ واقعا بهانه جوئیهای بچه گانه می نمائید آیا شما زیارت رفته اید و عملیات زوّار را از نزدیک مشاهده نموده اید.

شیخ- خیر حقیر نرفته و ندیده ام.

داعی- پس از کجا می فرمائید زوّار نماز رو بقبر امام علیه السّلام می خوانند که این نماز و زیارت را علامت شرک برای شیعیان مؤمن موحّد قرار داده اید».

شیخ-از روی همین کتاب دعای شما که می نویسد نماز زیارت برای امام بخوانید.

داعی- مرحمت نمائید ببینم چگونه نوشته شده است(وقتی کتاب را دادند دیدم تصادفا دستور زیارت مولانا امیر المؤمنین علیه الصّلاه و السّلام است).

داعی- عجب حسن تصادفی که حربه برّنده ای خودتان علیه خود تهیه فرمودید از آنجائی که خداوند همیشه یار ما است در همه جا وسایل و اسباب کمک و یاری ما را فراهم می فرماید.

اوّلا خوبست از اول دستور زیارت که در این کتاب موجود است از هر قسمت آن جملاتی باقتضای وقت مجلس بدون تبعیض قرائت نمایم تا برسیم موضوع نماز مورد بحث شما تا آقایان حاضرین مجلس قضاوت فرمایند و در هر کجای آنها علامت شرک ملاحظه نمودند یادآور شوند.

و اگر جز علامت توحید در سراسر زیارتنامه ندیدید خجالت نکشید بدانید اشتباه کرده اید؟با اینکه کتاب در مقابل شما است ندیده وارسی ننموده حمله می نمائید از همین جا آقایان حاضر در مجلس بفهمند که سایر ایرادات آقایان هم مثل همین ایراد تار عنکبوتی ایجاد شبهه است.