شبهای پیشاور در دفاع از حریم تشیع صفحه 314

فلذا آن حضرت اولی و احق بمقام خلافت و جانشینی رسول اللّه صلّی اللّه علیه و آله و سلّم بوده است.

شیخ بازهم بصدا آمد

شیخ عبد السلام-(رو بحافظ محمد رشید نموده گفت) اجازه بدهید مختصری هم حقیر عرایضی بنمایم شما هم قدری تنفس و استراحت بنمائید(آنگاه رو بداعی نموده گفتند) صاحب هرگز ما منکر فضائل مولانا علی کرّم اللّه وجهه نیستیم و لکن انحصار دادن بآن جناب غیر معقول است چون که خلفای راشدین رضی اللّه عنهم صحابۀ خاصّ پیغمبر هر یک صاحب فضائل و همگی با هم برابر بودند شما تمام یک طرفه صحبت می نمائید ممکن است امر بر آقایان حاضرین و غائبین مشتبه شود و گمان نمایند امر چنانست که شما می فرمائید چنانچه اجازه می دهید قدری از آن احادیث که در فضائل آنها است ذکر نمائیم تا حق زیر پرده نماند.

داعی- ما نظر خاص باشخاص نداریم فقط تابع عقل و علم و منطقیم ما یک طرفه صحبت نمی نمائیم آیات قرآنیه و اخبار صحیحۀ صریحۀ متفق علیه فریقین یک طرفه بما نشان می دهند و اما در موضوع صحابه هم خدا شاهد است حبّ و بغض جاهلانه در کار نیست تعصّب یک طرفه هرگز بکار نبرده و نخواهم برد و از آقایان حاضرین محترم نیز تقاضا می کنم هرکجا تعصّبی از داعی دیدند یا کلامی که توام با عقل و برهان و منطق نبود شنیدند ابراز لطف نموده یادآور شوند ممنون خواهم شد.

احدی منکر فضل صحابه نیست ولی باید انتخاب افضل نمود

و البته خیلی بجاست که احادیث مجمع علیه و مقبول الطرفین را بیان نمائید بجان و دل می پذیرم زیرا داعی منکر فضل صحابه پاک نیستم قطعا هر یک در محل خود فضیلتی داشته اند ولی باید افضل امت را که مورد قبول فریقین(شیعه و سنی)هستند بدست آورد چون صحبت ما در فاضل نیست چه آنکه فضلاء بسیارند بلکه باید فهمید چه کس افضل امت بوده بعد از رسول اکرم صلّی اللّه علیه و آله و سلّم تا بحکم عقل و نقل او را مقدّم بدانیم و پیروی از او بنمائیم.

شیخ- پس مقصود شما طفره می باشد چون که در کتابهای شما حتّی یک حدیث هم در فضائل خلفاء وجود ندارد چگونه باخبار متفق علیه استشهاد نمائیم.