شبهای پیشاور در دفاع از حریم تشیع صفحه 357

فرمود انی تارک فیکم الثقلین کتاب اللّه و عترتی ما ان تمسّکتم بهما فقد نجوتم و در بعض از روایات فرمود لن تضلّوا ابدا (1)بهمین جهت معنی و حقیقت و شأن نزول قرآن را باید از خود رسول اللّه صلّی اللّه علیه و آله و سلّم که مبیّن حقیقی قرآن است و بعد از آن حضرت از عدل قرآن که عترت و اهل بیت آن حضرت اند سؤال نمود لذا در آیۀ 7 سوره 21(انبیاء)فرموده است فَسْئَلُوا أَهْلَ الذِّکْرِ إِنْ کُنْتُمْ لاٰ تَعْلَمُونَ (2).

اهل ذکر آل محمداند

مراد از اهل ذکر علی و أئمه از اولاد آن حضرت علیهم السّلام اند که عدیل القرآنند چنانچه شیخ سلیمان بلخی حنفی در ص 119 ینابیع الموده باب 39 چاپ اسلامبول از(تفسیر کشف البیان)امام ثعلبی نقلا از جابر بن عبد اللّه انصاری آورده که گفت قال علی ابن أبی طالب نحن اهل الذکر-یعنی علی علیه السّلام فرمود ما(خاندان رسالت)اهل ذکر هستیم چون ذکر یکی از نامهای قرآن است و آن خاندان جلیل اهل قرآنند بهمین جهه است که علماء ما و شما در کتب معتبرۀ خود نقل نموده اند که علی علیه السّلام می فرمود سلونی قبل ان تفقدونی سلونی عن کتاب اللّه فانّه لیس من آیه الاّ و قد عرفت بلیل نزلت ام نهار ام فی سهل ام فی جبل و الله ما نزلت آیه الاّ و قد علمت فیما نزلت و این نزلت و علی من انزلت و ان ربی وهب لی لسانا طلقا و قلبا عقولا (3).

پس استدلال بهر آیه ای از آیات قرآن باید مطابقه با مفهوم حقیقی و بیان مفسّرین

1- 1) بدرستی که من می گذارم در میان شما دو چیز بزرگ را کتاب خدا و عترت من اگر تمسک جستید باین هر دو(کتاب و عترت)نجات یافته و هرگز گمراه نخواهید شد(مراجعه شود به ص 219 و 223 همین کتاب).
2- 2) (ای رسول ما بامت بگو)که شما خود اگر نمی دانید بروید از اهل ذکر و دانشمندان امت(یعنی آل محمد که اعلم از همه بودند)سؤال کنید.
3- 3) سؤال کنید از من قبل از آنکه مرا نیابید سؤال کنید مرا از کتاب خدا زیرا که نیست آیه ای از قرآن الا آنکه من می شناسم در شب نازل گردید یا روز در زمین هموار یا کوه سخت بخدا قسم نازل نگردیده آیه ای از قرآن مگر بتحقیق می دانم در چه چیز نازل شده و در کجا نازل گردیده.و بر چه کس نزول یافته زیرا که پروردگار من بمن زبان فصیح و قلب گیرنده مرحمت فرموده است.