شبهای پیشاور در دفاع از حریم تشیع صفحه 430

و کمک زیادتری نمائید حضرت برای آنکه برادر را متنبّه سازد قطعه آهنی را آهسته بآتش گرم ساخت و ببدن عقیل نزدیک نمود فضجّ ضجیج ذی دنف من المها و کاد ان یحترق من میسمها (1).

حضرت فرمود:ثکلتک الثواکل یا عقیل أ تئنّ من حدیده احماها انسانها للعبه و تجرنی الی نار سجرها جبارها لغضبه أ تئنّ من الاذی و لا أئن من لظی (2).

بر آقایان با انصاف است که در مطابقت حال این دو خلیفه و طرز عمل آنها کشف حقیقت نموده پیرو حق و حقیقت گردند.

رأفت و عطوفت آن حضرت اختصاص بدوستان نداشته بلکه در ابراز ملاطفت و مهربانی دوست و دشمن نزد آن حضرت یکسان بودند.

عطوفت آن حضرت با مروان و عبد الله بن زبیر و عایشه

هرگاه بر دشمنان غالب می آمد بقسمی مهربانی می کرد که همه را حیران می نمود.

یکی از اعادی و دشمنان سرسخت آن حضرت که شدت بغض و عداوت او نسبت بآن بزرگوار ضرب المثل عموم شده بود ملعون بن ملعون مروان بن حکم شقی بود ولی روز جمل وقتی بر او غالب آمد فصفح عنه او را بخشید و روی از او گردانید.

از جمله دشمنان بزرگ آن حضرت عبد اللّه بن زبیر بود که یشتمه علی رءوس الاشهاد و خطب یوم البصره فقال قد اتاکم الوغب اللئیم علیّ بن أبی طالب (3).

مع ذلک وقتی حضرت فتح جمل نمود او را اسیر کردند نزد حضرت آوردند حتی یک کلمه تند و تغیر هم باو نفرمود فصفح عنه روی مبارک برگردانید و او را بخشید.

بالاتر از همه رفتار آن حضرت با ام المؤمنین عایشه بود که عقول عقلاء را محو

1- 1) ناله کرد مانند ناله کردن بیمار از درد آن(آهن)و نزدیک بود از اثر آن بسوزد.
2- 2) مادران در سوک تو بگریند آیا از آهن پاره ای که آدمی آن را برای بازی خود سرخ کرده ناله می کنی و مرا بسوی آتشی که خداوند قهار آن را برای خشم افروخته می کشانی آیا تو از این رنج اندک می نالی ولی من از آتش دوزخ ننالم.
3- 3) علنی و بر ملا آن حضرت را دشنام می داد و در بصره روزی برای مردم خطبه خواند و گفت بدرستی که رو بشما آمد بی خرد دون فرومایه بخیل ناکس علی بن أبی طالب؟!؟؟