شبهای پیشاور در دفاع از حریم تشیع صفحه 433

محمّد بن یوسف گنجی شافعی در کفایت الطالب گفته است خداوند علی علیه السّلام را باین آیه شریفه وصف نموده است.

شیخ- بیانات شما جواب بسیار دارد ولی اگر معانی آیه چنین باشد که شما می گوئید با جمله و الذین معه درست نمی شود زیرا که و الذین معه جمع است و خود این عبارت می رساند که آیه درباره یک نفر وارد نشده و اگر این صفات برای یک نفر بوده چرا لفظ جمع در آیه ذکر گردیده.

داعی- اولا اینکه فرمودید بیانات داعی جواب دارد پس چرا آقایان جواب نمی دهید که مطلب مبهم نماند پس سکوت آقایان خود دلیل کامل است بر اینکه دلائل داعی منطقی است(و لو اینکه راه برای مجادله و مغلطه کاری باز است)ولی چون شما آقایان با انصاف هستید در مقابل جوابهای منطقی سکوت اختیار می فرمائید

لفظ جمع در آیه برای تعظیم و تفخیم است

ثانیا این بیان جنابعالی مناقشه در کلام است اوّلا خودتان می دانید که در کلمات عرب و عجم من باب تعظیم و تفخیم یا جهات دیگر اطلاق جمع بر واحد بسیار شایع و متداول است.

نزول آیه ولایت در شان علی(ع)باتفاق جمهور

چنانچه در قرآن مجید که سند محکم آسمانی ما می باشد نظائر بسیار دارد مانند آیه مبارکۀ ولایت که آیه 60 سوره 5(مائده است)می فرماید إِنَّمٰا وَلِیُّکُمُ اللّٰهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِینَ آمَنُوا الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلاٰهَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکٰاهَ وَ هُمْ رٰاکِعُونَ (1)

که اتفاقی جمهور مفسرین و محدثین است از قبیل 1 امام فخر رازی در ص 431 جلد سیم تفسیر کبیر 2 امام ابو اسحاق ثعلبی در تفسیر کشف البیان 3 جار اللّه زمخشری در ص 422 جلد اوّل کشاف 4 طبری در ص 186 جلد ششم تفسیر 5 أبو الحسن رمّانی در