شبهای پیشاور در دفاع از حریم تشیع صفحه 897

طلیق اللسانید بفرمائید کدام خبر است که اثبات علم غیب برای سیّدنا علی کرم اللّه وجهه می نماید.

اگر بایستی علم غیبی برای اوصیاء و خلفاء رسول اللّه باشد استثناء معنی ندارد حتما باید خلفاء بالاخص خلفاء راشدین رضوان اللّه علیهم اجمعین عالم بغیب باشند و حال آنکه می بینیم هیچ یک از خلفاء چنین ادعائی ننمودند بلکه مانند خود پیغمبر صلّی اللّه علیه و سلّم اظهار عجز می نمودند چگونه سیّدنا علی کرّم اللّه وجهه را شما منحصرا استثناء می نمائید!!!.

داعی- اولا جواب شما را در اظهار عجز پیغمبر اکرم صلّی اللّه علیه و آله و سلّم دادم که آن حضرت مستقل در احاطه بر امور غیبیه نبوده بلکه با افاضه حضرت غیب الغیوب آگاه بر حقایق بوده آنجا که می فرماید اگر غیب می دانستم بر خوبیهای خود می افزودم اشاره بآن است که من مانند خدای متعال دارای علم حضوری نیستم بلکه هرگاه افاضه می شد و پرده دار عالم غیب پرده را از مقابل او بر می داشت حقایق مستوره بر او مکشوف می شد فلذا خبرها از غیب می داد.

ائمه طاهرین خلقاء بر حق عالم بغیب بودند

ثانیا فرمودید اگر علم غیبی بوده نبایستی در خلفاء استثناء باشد فرمایش صحیح و محکمی فرمودید ما هم همین عقیده را داریم اختلاف ما و شما از همین جا شروع می شود.

ما هم می گوئیم که خلفاء رسول اللّه بایستی مانند خود آن حضرت عالم بظواهر و بواطن امور باشند بلکه بتمام معنی و در جمیع صفات باستثنای مقام نبوت و رسالت و شرائط خاصه نبوت(که عبارت از نزول وحی و کتاب و احکام باشد)باید خلفاء و اوصیاء آن حضرت مثل او باشند.

منتها شما خلفاء برگزیدۀ خلق یعنی کسانی را که عدّه ای از مردم جمع شدند و آنها را خلیفه خواندند و لو پیغمبر آنها را لعن نموده(مانند معاویه علیه الهاویه)خلیفه الرسول می خوانید.