کتابخانه بالقرآن

میراث حوزه اصفهان جلد 3 صفحه 233

صفحه 233

چون که از راه شریعت آمد او لایق راه حقیقت آمد او

پس بباید کرد روشن فهم و فکر تا بداند هفت سیر و هفت ذکر

***

بشنو ای طالب ز من مغز سخن تا برارم پیش تو نغز سخن

هریکی را می کنم شرح و بیان بشنو از من جمله را نیکو بدان

چون شنیدی ذکر اول از مسیر خویشتن از ذکر کردن وا مگیر

منزل سیر الی اللّٰه را بگیر و اندر او شش سیر بنگر ای خبیر

که ز هرچه بگذری در هرچه هست بودن اندر فکر حق آن خوشتر است

لیک نی بی ذکر باید فکر کرد بی عبادت فکرها را بکر کرد

که چنین کس صوفی و بی مذهب است مرد بی مذهب کجا در مطلب است

ای چه خوش گفت آن که تکلیف عباد یا به تقلید است یا در اجتهاد

آری آری خویش بر غفلت مده دامن دین زین دو ره از کف مده (1)

مجملا شب رفت و شد وقت عشاء بیش از اینم نیست فرصت یا اخا

ز آن گذشته مجلس مهمانی است نی محلّ عرض مذهب دانی است

عاصیا بس کن چه می خواهی مقام کالکلام إنْجَرَّ ایضاً بالکلام

مطلب ار عرض سخن بُد گشت بس بیش از این است نیست جانا دست رس

زود سر کن بزم و ردّ در بزم دین کأنّهم فی الدین قوم ماردین

جان من چِبْوَد بیان ناثلیث سر کن از تفسیر و از فقه و حدیث

1- (1)) اگر«دامن دین زین دوره از کف نده»باشد بیت از نظر قافیه بدون اشکال خواهد بود.