میراث حوزه اصفهان جلد 6 صفحه 127

صفحه 127

فلو (1)استقلّ فی الحصول و الوجود و الحضور و الظهور و الشهود-الذی هو عین هویّته الفائضه و حقیقه هذیته الفاقره-فاستقلّ فی هویه ذاته،و استغنی فی هذیّه (2)قوامه؛فصار غنیا واجبیا (3)،و حقّا حقیقیا،إنّ هذا لشرک عظیم (4).

فلا مهرب و لا محیص عنه إلاّ بأن یکون کنه هویته الفائضه و حقیقه حقیقه الفاقره (5)عین حضوره-تعالی شأنه (6)-و مجرّد ظهوره سبحانه،لا حضورا بائنا عن حضوره، و لا ظهورا خلوا عن ظهوره؛و کیف لا!؟و المتقوّم فی حقیقه هویّته الفاقره فی کنه هذیّته لو (7)انفصل فی ]06/A[ حضور کنه هویّته عن حضور قیّومه فلم یکن متقوما مفتقرا فی حاقّ هویته إلیه (8)،و لو خلّی فی ظهور حقیقه (9)هذیته عن ظهور مذوّته و مقوّمه فلم یکن متعلّقا فقیرا فی حاقّ هذیته إلیه؛إذ المتقوّم بما هو متقوّم کما لا یحصل إلاّ بحصول مقوّمه فکذلک لا یحضر إلاّ بحضوره؛لأنّ الحصول و الحضور متّحدان حقیقه و عینا،متخالفان مفهوما و ذهنا؛فاعتبروا یا اولی الأبصار!و انظروا (10)بعین العبره و الاعتبار!

تنزیه و تقدیس

[فی الوجوب اعتبار التفرقه بین الفیض الأوّل و ذاته تعالی]

إیّاک یا صاحب البصیره و یا طالب الحقیقه!أن تنظر بعین الوهم لا بنور الفهم،و تتوهّم أنّ تلک الرحمه الواسعه صار[ت]حینئذ فی وجودها و حصولها عین وجود کنه ذاته -تعالی شأنه-و حصوله؛و حضورها و ظهورها (11)لیس إلاّ عین حضور (12)حقیقه ذاته سبحانه و ظهورها.


1- (1)) -الف،د:فلا.
2- (2)) -س،الف،د:هذیته.
3- (3)) -هکذا فی النسخ.
4- (4)) -اقتباس من سوره لقمان،الآیه 13: إِنَّ الشِّرْکَ لَظُلْمٌ عَظِیمٌ.
5- (5)) -د:الفاقده.
6- (6)) -د:-شأنه.
7- (7)) -س:-لو.
8- (8)) -الف:ألبته.
9- (9)) -س:حقیقته.
10- (10)) -س:انظر.
11- (11)) -س،الف:حضوره و ظهوره.
12- (12)) -الف،د:ظهور.
کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه