میراث حوزه اصفهان جلد 6 صفحه 390

مکان آفرینش این اثر نجف اشرف است؛ (1)و تاریخ به انجام رسیدن آن حدود سال 1215 ق،یا قبل از آن می باشد؛یعنی نزدیک به دهه پایانی عمر سیّد اعرجی و شیخ جعفر کاشف الغطاء؛و تعلیقات شیخ محمّد تقی مربوط به پیش از خروج وی از نجف اشرف و هجرت به ایران است چرا که حرکت وی به سوی ایران را به صورت احتمال سال 1217 ق،بعد از وفات پدرش دانسته اند بلکه به طور قطع و یقین،وی در سال 1217 ق در ایران بوده است. (2)

2-معرفی رساله در کلام بزرگان:

الف-بیان صاحب الذریعه:

بزرگ کتاب شناس شیعه،مرحوم آغا بزرگ تهرانی از رساله حاضر در«الذریعه»با عنوان«أصاله البراءه»نام می برد.بیان وی در این مورد،چنین است:

«أصاله البراءه للسیّد محمّد جواد بن محمّد الحسینی الشقرائی...أوّله(الحمد للّه ربّ العالمین)،أورد أوّلا کلام السیّد محسن المقدّس الأعرجی(أنّ الشغل الیقینی یستدعی البراءه الیقینیّه)و تکلّم فی الردّ علیه،ثمّ أورد ما کتبه السیّد محسن فی الجواب عنه،ثمّ ردّ جوابه و هکذا إلی آخر الکتاب،بعنوان(قال سلّمه اللّه و أقول)و قال فی آخره(و قد جری بیننا و بین سیّدنا الأمیر السیّد علی فی ذلک و کتبناه فی رساله منفرده و کذا تحقیق سیّدنا السیّد مهدی)و النسخه الموجوده منها عند الشیخ هادی آل کاشف الغطاء،کتبت