اندیشه های کلامی شیخ طوسی جلد 1 صفحه 28

وجوب طلب علم:

شیخ از آیه 122 سوره انعام(1) وجوب تحصیل علم را استفاده کرده، می فرماید: از این آیه چنین فهمیده می شود که تحصیل علم واجب است؛ زیرا پروردگار آن را همچون حیات که مایه ادراک است و نور که اساس رهبری است، قرار داده. (ج 4، ص 281.)

توحید:

شیخ در مقام توحید پروردگار دلایلی اقامه می کند؛ من جمله «برهان مغالبه» است و این معنی را از آیه 42 سوره اسراء (2) استفاده می فرماید. (اگر با آن خدا خدای دیگری باشد، قطعا یکی به دیگری ستم خواهد کرد) و در نتیجه، همان طور که در آیه 22 سوره انبیاء می فرماید، اوضاع آفرینش او رو به تباهی و فساد خواهد نهاد.

همچنین در مقام اثبات ذات باری تعالی دلایلی از آیات کریمه اقامه می کند که اگر تمام آنها را در این جا ذکر کنیم، از حوصله این مقاله خارج خواهد بود. گاه به برهان ائی و زمانی به برهان لمی اثبات حق تعالی را می نماید و ذیل آیه 81 سوره المؤمن(3) می گوید: «و کان فیه أوضح الدلیل علی تثبیت القدیم تعالی الذی لولاه لم یصح فعل و لاتدبیر.»

شیخ می فرماید: این همه موجودات آسمانی و زمینی را خداوند مسخر بشر قرار داده تا به نفع خود و مطابق مصلحت زندگی خویش از آنها بهره گیرد. همه و ن»

1- «او من کان میتا فاحییناه و جعلنا له نورا یمشی به فی الناس کمن مثله فی الظلمات لیس بخارج منها کذلک زین للکافرین ما کانوا یعملون»
2- «قل لو کان معه آلهه کما یقولون اذا لابتغوا الی ذی العرش سبیلا»
3- «و پریکم آیاته فای آیات الله تنکرون»