اندیشه های کلامی شیخ طوسی جلد 1 صفحه 29

همه دلیل این است که آفریننده آنها قدرت به تصرف در آنان را دارد. اصولا نحوه و کیفیت آفرینش این عالم، خود حاکی از پدید آورنده ای است که اصلا با آفریده شده ها فرق دارد؛ چون آنچه را ما آفریننده تصور کنیم، اگر از سنخ این موجودات باشد، که لامحاله حادث خواهد بود و به حکم قطعی «کل محدث لابد له من محدث لیس محدث» چون بطلان تسلسل در جای خود ثابت شده است، لذا جهان را آفریننده ای است واحد قدیم و آن، کسی جز خداوند نیست. گاه از طریق احتیاج هر مصنوعی به صانع، وجود خدا را ثابت می کند و گاه از طریق تغیر این عالم و زمانی از راه سیر آفاق و انفس و در جایی از قدرت، یک مرتبه با برهان اختراع، وجود حق تعالی را اثبات می کند.

ج 2، ص 53، 54، 307.

ج3، ص 78.

ج 4، ص 237.

ج 5، ص 427.

ج6، ص203، 213، 215، 216، 412، 454.

ج9، ص19، 29، 33، 100، 127، 128 و ....

شیخ در ذیل آیه 163 سوره بقره(1) خدا را چنین توصیف کرده و توحید باری تعالی را این طور بیان کرده است:

خدا واحد است و دارای ابعاض نیست و قابل انقسام نمی باشد.

پروردگار در معبود بودن یکتاست.

خدا واحدی است که نظیر و شبیه ندارد.

خدا در صفات ذاتش واحد است.

خدا، قدیم و قادر مطلق است.م»